Zakazane tablice

Młoda księżniczka ogłasza karę zdrajcy.…

🕑 40 minuty minuty Historyczny Historie

Nikt nie wie, dlaczego zniknęli w czasie narodzin islamu. Niektórzy twierdzą, że to dlatego, że byli matriarchalni w coraz bardziej patriarchalnym społeczeństwie. Tradycja ustna mówi, że zostały zniszczone przez lawę i pył z wulkanu.

Nikt nie wie. A ta historia starożytnych tabliczek, które opowiadają ich historię, jest fikcją… na razie. Ogromny skarb glinianych tabliczek został niedawno znaleziony zakopany w miejscu starożytnej wioski na arabskiej pustyni. Archeolodzy i antropolodzy byli zachwyceni, gdy znaleźli tak nienaruszony zapis historii plemiennej. Wszystkie z wyjątkiem ośmiu tabletów zostały przetłumaczone i opublikowane do użytku na uniwersytetach.

Uznano jednak, że osiem tabletek nie nadaje się do badań. Są one znane jako Zakazane Tablice lub Zakazana Historia, ponieważ osiem razem stanowi część jednej historii. Poniżej znajduje się tłumaczenie historii znajdującej się na tych ośmiu tabliczkach. Być może po przeczytaniu tego zrozumiesz, dlaczego ci, którzy znaleźli tablice, ukryli tę konkretną historię. Tablet pierwszy.

Nie wiem, kiedy po raz pierwszy zacząłem nienawidzić Amiry. Czuję, że nienawidziłem jej przez całe życie. Mój czas prawie dwukrotnie okrążył koło czasu, a nienawiść do niej towarzyszyła mi, podczas gdy zarówno czubek cienia, jak i nocne piaski mierzyły moje życie. Zostałam dziewicą wkrótce po ogłoszeniu dwunastej godziny mojego życia wraz z nadejściem drugiego dnia moich lat.

Moje lata mogą teraz zobaczyć nadejście nowego świtu, w którym cień ponownie pojawi się na kole, a nadal nienawidzę Amiry bardziej niż czegokolwiek innego w moim życiu. Nie, żeby w moim życiu było aż tyle nienawiści. W końcu jestem jedną z Królewskich Księżniczek. Jestem trzecia w kolejce do tronu królowej Zary, a właściwie druga po tym, jak Malika, następczyni tronu, zhańbiła się. Została znaleziona w łóżku Nubijczyka przez straż pałacową.

Przebywanie w czyimś łóżku nie było hańbą. Królowa i jej córki mogą wybrać, kogo chcą spać. Jeśli wyniknie dziecko, a ona jest kobietą, wychowuje się z księżniczkami.

Jeśli dziecko jest mężczyzną, jest szkolone do dowodzenia armią. Armia jest absolutnie lojalna, ale tego można się spodziewać. Nie ma zagrożenia, że ​​zwykły człowiek może powstać przeciwko królowej. Mężczyźni mogą mieć władzę i broń, ale na tronie ludu Thamud może zasiadać tylko kobieta.

Problem z tym konkretnym Nubijczykiem polega na tym, że był znanym zabójcą, a Malika, nazwana królową od urodzenia, nie szukała dziecka. Pod groźbą bardzo bolesnej śmierci Nubijczyk wyznał wszystko. Zatrząsł się w łańcuchach, krzycząc, że Malika płaci za śmierć swojej matki, królowej Zary. W wielu plemionach taka zdrada skutkowałaby natychmiastowym wyrokiem śmierci, ale Życie nie należy do nas. Nie możemy odebrać życia, chyba że jest to potrzebne w bitwie.

Królowa Zara zadekretowała, że ​​Malika, czyli królowa, nosi teraz imię Zienab, kwiat pustyni. To imię zostało wypisane na jej skórze na piersiach wraz z naszym słowem oznaczającym zdrajcę. I została podarowana Nubijczykowi jako żona wraz ze znaczącym posagiem i ostrzeżeniem, aby nigdy więcej nie wchodzić na ziemie Thamud. Zienab był w rzeczywistości karą Nubijczyka. Jeśli nie będzie się o nią troszczył lub rozwiedzie się z nią, Królowa o tym usłyszy i pośle po niego.

Niezależnie od jego działań w tym momencie ludzie królowej zgłoszą, że zaatakował ich lub próbował uciec lub cokolwiek i zostali zmuszeni do zabicia go. Nasze prawa zabraniają odbierania życia, ale zawsze istnieją sposoby obejścia praw naszych ludzi. Zmiana imienia Maliki nie była zwykłym kaprysem królowej. Imiona są bardzo ważne w naszej kulturze.

Pierworodna córka królowej zawsze nazywa się Malika, królowa. Następne dziecko płci żeńskiej ma na imię Amira, Princess. Trzecia nazywa się tak, jak królowa uważa, że ​​jest słuszna, kiedy po raz pierwszy ją trzyma. Królowa Zara musiała myśleć o kwiatach polnych, kiedy mnie trzymała, ponieważ nazywała mnie Nawra, kwiat lub kwiat.

Tablet Dwa. Kiedy Zara była młodą dziewczyną, panowała wielka choroba. Wiele jej sióstr zmarło. Potem zmarła jej matka i została królową.

Rządziła już od wielu, wielu lat, ale jej życie toczyło się w kręgu co najmniej cztery razy. Zaczyna pokazywać zużycie czasu. Na tym Wykwicie również widać lata, ale w przeciwieństwie do pustynnych kwiatów, które pojawiają się jednego dnia, a znikają następnego, Kwiat, którym jestem ja, jest bardzo wytrzymały… i cierpliwy. Mogę poczekać, aż krąg czasu w końcu się skończy dla królowej Zary.

A do tego czasu księżniczka również zostanie zhańbiona i wyeliminowana. Malika była głupcem, używając swojego ciała, by kupić śmierć matki. Pościel tak złego i potężnego mężczyzny ujawniła jej intencje.

Została łatwo odkryta i zhańbiona. Nikt nie zauważa, a przynajmniej nikogo nie obchodzi, że sypiam ze starszymi mężczyznami… mężczyznami bez władzy… mężczyznami bez siły… mężczyznami, którzy nie mają mi nic do zaoferowania… z wyjątkiem klejnotów i bibelotów. Klejnoty i bibeloty można jednak zamienić w złote monety. A za złote monety można kupić wszystko.

Zajęło mi dużo czasu… i wiele złotych monet… żeby wprowadzić mój plan w życie. Mężczyzn, a nawet w niektórych przypadkach kobiety, przekupywano, by przekupić drugiego mężczyznę, który zapłacił trzeciemu, żeby zrobił mi małą przysługę. Pierwszą przysługą było oczywiście zwabienie Maliki do łóżka Nubijczyka. Podły zabójca był dość skłonny przypadkowo ją spotkać, a następnie powoli wciągnąć ją pod swoje zaklęcie.

„Muszę tylko użyć innego noża” – odpowiedział ze śmiechem, gdy za swoją pracę otrzymał z góry dobrą zapłatę. Druga przysługa pochodziła od pałacowej służącej, która włożyła siedem beduińskich monet, które jej dałem, na dno osobistej skrzyni Amiry. Od lat nie widziałem dna mojego łóżka, Amira też nie, ale siedem monet to symbol traktatu przymierza dla Beduinów.

Siedem złotych monet w jej piersi miało być dowodem jej spisku z Beduinami przeciwko królowej. Od plemiennego szamana zakupiono kolejną przysługę. Wiadomo, że jest człowiekiem słabym i zepsutym, ale kiedy wpada w trans, może z dużą pewnością mówić o przyszłości. A to, co mówi, prawie zawsze ma rację. Wizja to potężna rzecz.

Sama wizja może przynieść to, co przepowiada. Jeśli szaman zacznie dostrzegać złe rzeczy dla plemienia lub słabość królowej, może to spowodować to, co twierdzi, że widzi. Zboczony stary kozioł chciał czegoś więcej niż pieniędzy. Powiedział, że zostało przepowiedziane, że przed śmiercią przyjmie córkę królowej w swoim łóżku.

Wysłał mu więc pisemną obietnicę od Amiry, że położy się z nim do łóżka w dniu upadku królowej. O ostateczną przysługę poprosił znany zabójca z naszego plemienia. Był człowiekiem znanym z tego, że łatwo odbierał życie, co spowodowało, że musiał żyć wśród nas jako wyrzutek.

Ale żył wśród nas. I pomimo swojego nikczemnego charakteru był oddanym sługą królowej. Wiedziałem, że doniesie o wszystkim królowej. Dawał jej nawet tabliczkę, na której było napisane i zapieczętowane własnym odciskiem kciuka Amiry instrukcje, kiedy i gdzie dokonać zamachu. To była najtrudniejsza część mojego planu, żeby Amira wcisnęła kciuk w pustą tabliczkę.

Nałożenie pieczęci na coś nie jest błahostką. Twoja pieczęć była twoją obietnicą… twoją przysięgą… twoją duszą. Nigdy nie byłbym w stanie tego zrobić, ale z jakiegoś powodu Królowa chciała, żebym nauczył się czytać i pisać. Normalnie coś takiego znajdowało się pod królewską córką, ale wiejski szaman śnił sen, w którym pomyślność królestwa zależy od tego, czy nauczę się czytać i pisać małe ukłucia i plasterki, które skrybowie wkładali do gliny swoich tablic. Z jakiegoś powodu pisanie było dla niego ważne.

Były tam starożytne tabliczki, które trzymał w swojej chacie w domu, które rzekomo opowiadały prawdziwą historię naszego plemienia i przepowiadały naszą przyszłość. Pewnego dnia, gdy Amira i ja byłyśmy same w królewskich sypialniach, udawałam, że ćwiczę pisanie. Dałam do zrozumienia, że ​​mam z czymś duże problemy.

W końcu opuściłam ręce z frustracji. "Nie mogę tego zrobić dobrze!" krzyknąłem. "Nieważne jak bym się starał, moja pieczęć kończy się tylko smugą na glinie." Amira roześmiała się tym lekkim, srebrzystym śmiechem, który mnie tak irytuje, i powiedziała: „Pokażę ci, jak to zrobić właściwie”.

Następnie delikatnie przycisnęła kciuk do dna pustej tabletki, którą jej podałem. „Widzisz”, powiedziała, „musisz bardzo delikatnie nacisnąć i przekręcić kciuk z boku na bok, aby zrobić właściwe uszczelnienie”. Udawałem, że zeskrobałem tę tabliczkę do czysta, ale zeskrobałem to, na czym ćwiczyłem.

Kiedy Amira wyszła z pokoju, napisałem list do zabójcy, który nieświadomie zapieczętowała własnym kciukiem. Wiedziałem, że to nie potrwa długo, a dziś rano w wiosce i okolicznych ziemiach ogłoszono królewskie orędzie. „Tego samego popołudnia, na początku czwartej wachty dnia, królowa zasądzi kolejnego zdrajcę”.

Tabletka trzecia. Moje plany się układały. Amira miała dołączyć do swojej zhańbionej siostry.

Ledwo mogłem jeść w południe, a spanie podczas trzeciego okresu odpoczynku wachtowego było prawie niemożliwe. W końcu zabrzmiała trąbka ogłaszająca początek czwartej warty. Ja, wszystkie moje siostry, ciotki i wszystkie kuzynki siedziałyśmy pod królewską markizą. Kilku bogatych kupców i wysokich rangą oficerów armii siedziało pod mniejszą markizą.

Późne popołudniowe słońce rzucało długie cienie na małą arenę, która była używana do wielu rzeczy, ale przede wszystkim jako otwarty sąd, na którym królowa zasiadała w sądzie przestępców. Gdy trąba zabrzmiała echem, królowa wyszła z zamku ze swoją elitarną strażą. Zamiast iść prosto do swojego tronu, który był zacieniony przez własną markizę, wyszła na otwartą przestrzeń i zwróciła się do swoich córek. „Moje córki” – zaczęła – „urodziłam czternaścioro dzieci podczas moich płodnych lat.

Dwoje zmarło, cztery były mężczyznami, pozostawiając ośmiu jako spadkobierców tronu”. Jej głos lekko się załamał, gdy kontynuowała: „Ostatnio byłam zmuszona wygnać moją najstarszą córkę z tego królestwa, ponieważ nie mogła się doczekać, kiedy mój czas zatoczy ostatni krąg na kole. Dzisiaj otrzymałem dowód, że drugi spadkobierca, inne dziecko mojego ciała postąpiło zdradziecko przeciwko mnie i naszemu plemieniu. Dowody przeciwko niej są przytłaczające. Nie ma wątpliwości co do jej winy.

Spotykamy się tu dzisiaj nie po to, by osądzać jej winę lub niewinność, ale raczej by ustalić jej karę .". Spojrzała na mnie. Jej oczy były pełne smutku, gdy mówiła: „Nawro, mój drogocenny pustynny rozkwicie, jesteś moim trzecim dzieckiem i od czasu zdrady i wygnania Maliki jesteś druga w kolejce do mojego tronu. Widzący z naszego plemienia mówi, że jesteś pobłogosławiony specjalnymi darami i będziesz z naszym plemieniem przez wiele lat.

Więc moja córko, jaka powinna być kara za ten ciężki akt zdrady jednego z moich dzieci?”. Skinęła na mnie, abym zszedł i stanął przed zgromadzeniem, podczas gdy ona sama zajęła miejsce pod złotą markizą. Dwóch niewolników z wachlarzami z piór stało obok niej, aby zapewnić delikatny powiew wiatru, gdy mówiłem: „Ukochana królowo, moja matko” zacząłem „musisz zadekretować surową i publiczną karę, o której będzie mówiono w plemieniu przez następne pokolenia.

Tylko w ten sposób odetniesz myśli o zdradzie, zanim te nasiona zamienią się w zdradzieckie czyny. Tłum, w tym moje siostry i kuzyni, szemrał z aprobatą. Widziałem, jak kiwa się głowa Amiry, gdy ona również zgadza się z moimi surowymi słowami. Patrzenie, jak siedzi tam całkowicie nieświadoma sieci, którą ją utkałem, napełniało mnie takim szczęściem.

W końcu miałam zemstę na tej, której nienawidziłam najbardziej. Nie wiem, czy kiedykolwiek myślałam o tym, jaką karę powinna lub zrobi Amira otrzymać, gdy moja pułapka zostanie zastawiona. Normalnie ktoś uznany za winnego zdrady stanu jest publicznie karany w jakiś symboliczny sposób, a następnie wygnany. Ale chciałem czegoś więcej niż wygnania dla Amiry. A moja nienawiść wymagała czegoś więcej niż symbolicznej kary.

Kiedy patrzyłem na moje siostry to wszystko pojawiło się w mojej głowie, jakby to była wizja. „Kara zdrajcy” – kontynuowałem – „powinna zacząć się tutaj, teraz, dzisiaj. Natychmiast po ogłoszeniu jej skazania powinna zostać rozebrana do naga i postawiona przed królową, ponieważ wszystkie jej zbrodnie zostaną jasno przedstawione plemieniu. Wskazałem na oficerów armii i powiedziałem: „Jej bracia powinien następnie utrzymać ją w miejscu i wymierzyć chłostę czterdziestoma batami plus jeden”. Normalnie chłosta wynosiła czterdzieści batów minus jeden, aby zagwarantować, że prawo nie zostało złamane przez przypadek.

Tylko w przypadku najcięższych przestępstw było to pełne czterdzieści batów wymierzonych z zaufanym oficerem wojskowym ostrożnie wołającym hrabiego. Czterdzieści plus jeden było zarezerwowane jako symbol w tych bardzo rzadkich przypadkach, gdy zbrodnia była wyjątkowo haniebna i zasługiwała na znacznie poważniejszą karę. Przerwałem, a moje siostry wszystkie pochylił się lekko do przodu, czekając na to, co powiem dalej. Poczułem ciepły blask, prawie tak, jakbym był z łagodnym kochankiem, gdy określiłem kolejną część kary. - Po tym, jak wszyscy zebrani słyszeli jej krzyki - powiedziałem stanowczo - powinna być przywiązana do grzbietu osła i paradować ze wstydem po wszystkich ulicach naszej wioski.

W tłumie rozległo się zbiorowe westchnienie. Parada wstydu odbywała się zwykle tylko wobec kobiet, które uwiodły cudzego męża, lub prostytutek, które odmówiły noszenia farb i kolorów swojego zawodu. W paradzie hańby kobieta została położona naga na tyłku osła. Byłaby twarzą do góry z kostkami przywiązanymi do przedniego kołnierza osła.

Aby zmieścić się na grzbiecie małego zwierzęcia, została następnie popchnięta jak najdalej do przodu. To zmusiłoby jej nogi do szeroko rozstawionych kolan prawie wzdłuż głowy osła. Kiedyś wysunięta do przodu z rozłożonymi nogami, głowa nieszczęsnej kobiety znajdowała się teraz tuż nad futrzanym ogonem zwierzęcia. Aby utrzymać ją w miejscu, jej ramiona byłyby wciągane pod siebie i ciasno związane pod zadem osła. Gdyby to była Jenny, nie stanowiłoby to wielkiego problemu, ale gdyby była przywiązana do podnośnika, jak określiłem, to jej ręce lub przynajmniej liny byłyby przy jego genitaliach, a zwierzę szarpałoby się i skakało z każdym walka z jej strony.

Takie podskakiwanie i podskakiwanie oczywiście sprawiłoby, że byłaby pokazywana jeszcze bardziej lubieżnie, gdy walczyła o utrzymanie się na grzbiecie zwierzęcia. Kiedy kobieta była paradowana przez wioskę, powoli prowadzono ją każdą boczną uliczką od głównej ulicy na skraj wsi. Kiedy ulica się skończyła, została zawrócona i zabrana z powrotem na przeciwległy koniec, gdzie ponownie została zawrócona i sprowadzona z powrotem na główną ulicę. Oznaczało to, że była skutecznie paradowana po każdej ulicy w mieście dwa razy. Członkom plemienia zabroniono rzucać czymkolwiek, co mogłoby zranić lub zabić kobietę, ale dozwolone były zgniłe owoce, jajka i obornik.

Technicznie rzecz biorąc, ludzkie ekskrementy nie miały być wyrzucane, ale gówno jest gówno, a często to, co zostało wyrzucone, pochodziło z nocnych worków z ziemią zebranych z ulic i pobocznych farmerów na swoje pola. „Powinna więc – kontynuowałem – zostać zabrana do koszar wojskowych i wyczyszczona w korycie na końcu ulicy. Po tym, jak będzie wystarczająco czysta, powinna być przywiązana do poręczy, gdzie zwykle przywiązywane są konie i pozostawiona tam żołnierze mogą korzystać, dopóki słońce nowego dnia nie zaświeci na jej nagie ciało. „Rano prostytutki z miasta powinny przyjść i posprzątać ją tak, jak robiłyby to z własną. Powinni wtedy pomalować jej twarz jak swoją własną i za pomocą henny napisać na jej ciele słowa „zdrada”, „zdrada” i „szmata”.”.

Stwierdziłem, że drżałem, prawie tak, jakbym był. Doszedłem do szczytu, gdy kontynuowałem: „A potem powinni założyć jej obrożę na szyję i przyprowadzić ją z powrotem na miejsce sądu, gdzie oficjalnie zabronisz jej wstępu do wioski”. Nie mogłem się powstrzymać od uśmiechu, kiedy skończyłem słowami: „Jej bracia powinni maszerować obok niej, gdy wychodzi z wioski, z liną niewolnictwa wciąż zwisającą z obroży na jej szyi”. Tylko raz w naszej historii, dawno, dawno temu, ktoś został wygnany nago na pustynię. W tym przypadku była to jedna z córek, które zakochały się w generału z przeciwnej armii.

Powodem wojny nie było to, kto wygrał, ale częścią ostatecznego traktatu pokojowego było to, że córka Takasha została rozebrana do naga, ogolono jej całe ciało i wygnano ją z wioski. Jej generał czekał na nią w niewielkiej odległości, gdy szła w zawstydzeniu i milczeniu. Od tego czasu nikt nie został nazwany Takisha zdrowym i żywym.

Tabela czwarta. Stałem ciężko dysząc, czekając, aż moja matka Królowa powie mi, żebym wrócił na swoje miejsce. Moi czterej bracia już stali ze mną, gotowi przyjąć Amirę za karę. Spojrzałem prosto na moją siostrę i triumfalnie zadrwiłem. Dziś cała moja nienawiść zostałaby zaspokojona.

Patrzyłem, jak jej oczy i oczy wszystkich moich sióstr nagle otworzyły się szeroko ze zdziwienia. Dwóch moich braci złapało mnie za ręce i mocno pociągnęło na zewnątrz. Jeden z pozostałych przesunął się, by stanąć przede mną, drugi za mną. Każdy z nich sięgnął i chwycił moje szaty.

Tkanina nie mogła się równać z tymi silnymi żołnierzami. Moja szata rozdarła się głośno, gdy wyciągali ją z mojego ciała. Z zaskakującą szybkością zdjęli moje szaliki i bieliznę, a potem całą biżuterię. Zdjęli nawet pleciony krawat z moich włosów, tak że teraz całkowicie zwisał mi na plecach. Byłam zbyt zszokowana, by czuć się zawstydzona swoją nagością, ale w jakiś sposób myśl o publicznym rozczesywaniu włosów spowodowała, że ​​w moim ciele pojawił się żar wstydu.

- Nawro - powiedziała głośno Królowa - zostałaś uznana winną zbrodni przeciwko swojej Królowej, siostrom i naszemu plemieniu. Wstała ze swojego królewskiego tronu i zeszła, by stanąć bezpośrednio przede mną. „Po raz pierwszy zorientowałem się, że coś jest nie tak, gdy Amira podeszła do mnie i powiedziała, że ​​ktoś włożył siedem beduińskich monet do jej skrzyni łóżka”. Zachichotała.

"Jedna ze słabości Amiry w tym przypadku okazała się siłą. Wszystko musi być dla niej takie schludne i dokładne. Ktokolwiek zdjął jej ubranie z klatki piersiowej, nie odłożył go dokładnie tak, jak było." Odwróciła się lekko, żeby móc spojrzeć na Amirę i kontynuowała. „Nie zauważyłbym tak małej różnicy.

Ale Amira to zrobiła i znalazła monety. 'Dlaczego ktoś miałby to zrobić?' zapytała mnie, a ja opowiedziałem jej o tradycji zawierania traktatu z Beduinami. Aby przypieczętować traktat, wymieniasz siedem złotych monet.". Królowa odwróciła się twarzą do mnie. – Wiedziałeś o tym – powiedziała stanowczo – ale najwyraźniej nie wiedziałeś, że monety muszą mieć na sobie wizerunek obecnego króla lub królowej.

Dwie monety były stare, a król beduiński jest młody. Zatrzymała się. Jej głos stał się niemal gorzki. "To był twój pierwszy błąd." Wskazała na mnie palcem i powiedziała surowo: „Twoim drugim błędem było założenie, że tylko dlatego, że mężczyzna jest amoralną świnią, jest również nielojalny.

i obietnica seksu.". Spojrzała na ziemię. - Chciał, żebym wiedziała - powiedziała powoli - że jego wizje nadchodzącego końca mojego panowania były prawdziwymi wizjami i że nie uległ propozycji ciała Amiry. Zaśmiała się.

Nie był to śmiech radości czy szczęścia, ale rezygnacji. - Gdyby Amira nie przyszła do mnie już ze złotymi monetami, mogłabym uwierzyć, że to naprawdę ona, ale… - Urwała. Jej głos stał się nagle głośny i szorstki.

- Potem - prawie warknęła - morderca z wioski przyszedł do mnie z tabliczką zapieczętowaną pieczęcią Amiry. Znowu, tylko dlatego, że jest wyrzutkiem, nie oznacza to, że nie jest lojalny. Wiedziałem wtedy, że ktokolwiek stoi za tym wszystkim to było bardzo, bardzo sprytne i bardzo, bardzo bezwzględne”.

Odwróciła się i spojrzała na grupę nadwornych skrybów zgromadzonych w pobliżu oficerów armii. „Zaniosłem tabliczkę do naczelnego skryby i zapytałem go, czy mógłby mi powiedzieć, który skryba ją napisał. Na początku powiedział, że nie jest to możliwe, ponieważ każdy skryba uczy się robić dokładnie te same znaki. spójrz na tabliczkę.

Studiował ją przez krótką chwilę, po czym powiedział z przekonaniem: „Żaden z moich skrybów tego nie napisał”. Następnie wskazał na znaki i powiedział: „Widzisz tutaj, gdzie podaje twoje imię jako tego, który ma zostać zabity. Ktokolwiek to napisał, używał zwykłych znaków dla królowej, a nie królewskich znaków, które są używane tylko w odniesieniu do ciebie”.

Odwróciła się i wstała tak, że prawie dotykała mojej twarzy swoją. – Wtedy wiedziałam – powiedziała ze smutkiem – kto za tym wszystkim stoi.

Zapytałam Amirę, czy kiedykolwiek nałożyła swoją pieczęć na jedną z twoich tabliczek. Opowiedziała mi, jak ją oszukałeś, by dała ci pieczęć na niezapisanej tabliczce . Myślała, że ​​oczyściłeś glinę, ale zamiast tego wypełniłeś ją instrukcjami dla zabójcy. Na nieszczęście dla ciebie, nie masz wystarczającego doświadczenia ze znakami, aby wiedzieć, że istnieje różnica między królową a królową.

Cofnęła się nieznacznie i kontynuowała bardziej normalnym tonem głosu. – Nazwałeś swoją własną karę – powiedziała stanowczo. „Wprowadzam tylko dwie modyfikacje do tego, co głosiłeś. Chłosta będzie raczej batem ze sznurów niż normalnie używaną skórą.

I nie zostaniesz wygnany nago. W rzeczywistości w ogóle nie zostaniesz wygnany. być zabrani nago do domu szamana i przywiązani do słupa przed jego drzwiami, gdzie przywiązywane są zwierzęta ofiarne w dniach poprzedzających naszą coroczną ofiarę. Przyjmie cię jako swojego niewolnika, ale będzie traktował jak swoją żonę”. Jej głos opadł nieco, gdy powiedziała mi: „I będziesz traktować go jak swojego męża i chętnie oddasz mu swoje ciało tak często, jak zechce”.

Uśmiech pojawił się na jej twarzy, gdy skończyła: „Ale ponieważ nasz drogi Szaman potrzebuje swojego popołudniowego czasu na spokojną medytację, każdego popołudnia będziesz stać przed drzwiami szamana, naga, z wyjątkiem kołnierza i przywiązać się do jego słupka. Gdyby ktoś spytał cię, dlaczego tam jesteś, odpowiesz: „Ponieważ zdradziłem moją królową Zarę i moją przyszłą królową Amirę, a teraz nie jestem lepszy od najniższego zwierzęcia”. Będziesz to robić, dopóki to stwierdzenie nie będzie już prawdziwe. Potem nie będziesz musiał przywiązywać się do słupka, ale każdego popołudnia nadal będziesz stać nago przed drzwiami szamana”. Następnie odwróciła się i podeszła z powrotem do swojego tronu.

Odchodząc, powiedziała głośno: „Niech Rozpoczyna się kara.”. Tablet Five. Dwaj bracia trzymający mnie za ramiona jeszcze mocniej ścisnęli. Gdybym czuł, że mam zostać rozerwany na strzępy.

Wtedy spadł pierwszy cios. Skóra przecięłaby mi skórę. ciało krwawi. Zwykłe sznury powodowały nie mniejszy ból, ale mniej prawdopodobne było, że moje plecy zmienią się w zakrwawione ciało.

Krzyczałem przy pierwszym uderzeniu i tańczyłem w miejscu. Gdy drugi cios opadł, próbowałem się odsunąć. Brat trzymając za sobą bat, powiedział coś i dwóch żołnierzy podbiegło i uklękła przede mną na jedno kolano. Każdy z nich zdjął skórzany pasek ze sznurowadeł i owinął go kilka razy wokół mojej kostki i kostki brata trzymającego mnie za ramię. moi bracia cofnęli nogi i znów wciągnęli moje ramiona, byłam mocno trzymana w nagim X.

„Ilość to dwa”, donośny głos odezwał się za mną. Potem bicz znów opadł. Znowu krzyknąłem, ale nie mogłem już tańczyć na nogach ani próbować się odsunąć.

Mogłem tylko krzyczeć: „Nie, nie, nie!”. Przy dziesiątym uderzeniu nie mogłem już formułować słów. Moje krzyki połączyły się w jeden długi, ciągły dźwięk. Przy dwudziestym ciosie nie szarpałem się już przeciwko moim braciom.

Najwyraźniej moje ciało uświadomiło sobie, że nie może uciec. Nawet mój głos mnie opuścił, zanim w końcu osiągnęli czterdzieści plus jeden. Gdyby moi bracia mnie nie trzymali, upadłbym na ziemię. Spojrzałem na miejsce, gdzie siedziały moje siostry. Spodziewałem się zobaczyć rozradowaną twarz Amiry.

Zamiast tego płakała. Jej głowa była pochylona do przodu, a łzy spływały jej na kolana. Niejasno poczułem, że jestem podnoszony.

Skóra, która wiązała moje kostki z moimi braćmi, została usunięta. Jego miejsce zajęła inna skóra, wiązana równie ciasno, a nawet ciaśniej. Leżałem teraz na plecach. Moje ręce były ściągane w dół, a skórzane paski były używane do ciasnego związania moich rąk.

Dopiero gdy osioł zaczął wierzgać i kopać, zdałem sobie sprawę, gdzie jestem. Byłem na grzbiecie osła z szeroko rozstawionymi nogami, a mój seks był widoczny dla wszystkich. – Musisz trzymać ręce nieruchomo – powiedział surowy głos.

„Jeśli tego nie zrobisz, zrzuci cię i skończysz pod nim. Możesz nawet zostać całkowicie zrzucony i podeptany, jeśli wymknie się spod kontroli”. Osioł zaczął się poruszać.

Nie wiedziałem, kto to prowadził, ale szli bardzo wolno, ponieważ prowadzono mnie po otwartej przestrzeni w miejscu sądu. Nikt z tłumu nie miał czym rzucać, ale wiadomość o mojej karze szybko się rozejdzie, a ludzie na ulicy będą mieli czas na pospieszne zebranie jaj, owoców i nawozu. Myliłem się.

Wielu z pospólstwa przybyło przygotowanych. Zgniłe owoce i ekskrementy są trudne do przenoszenia, ale zgniłe jajka łatwo przenosić w szaliku lub torbie, o ile jesteś ostrożny. Nie wiem, co było gorsze, ból, gdy jajko uderzyło w moje ciało, czy zapach, który natychmiast mnie ogarnął.

To było jak kamienowanie miękkimi kamieniami. Jajka pękły, kiedy uderzyły w moją skórę, ale nadal bolą. Krzyknęłam, gdy ktoś uderzył mnie bezpośrednio w pierś. Wtedy zdałem sobie sprawę, że niektóre jajka lądują delikatniej, ale bezpośrednio na moim brzuchu.

Kobiety rzucały wysoko jajeczkami, aby spadły bezpośrednio na moje ciało. Zastanawiałem się, dlaczego to zrobili. Wkrótce otrzymałem odpowiedź na moje pytanie, gdy jedno jajko trafiło bezpośrednio między moje nogi. Mój krzyk był bardziej zaskoczeniem niż bólem, ale i tak tłum wiwatował.

Wychodziliśmy teraz z miejsca sądu na główną ulicę. Większość domów była co najwyżej jednopiętrowa, z miejscem na dachu, w którym można było szukać ulgi od upału w nocy lub kąpać się w ciągu dnia. Sklepy przy głównej ulicy były jednak dwupiętrowe, a sklepikarze mieszkali na piętrze. Tereny na dachach tych budynków znajdowały się wysoko nad moją głową i widziałem twarze pochylone nad parapetami i uśmiechnięte.

W rękach trzymali owoce tak zgniłe, że ledwo trzymały się razem. Owoc był jeszcze bardziej obrzydliwy, pachnąc go osadami z nocników znalezionych w ubikacjach na tych dachach. Nie było prawdziwego bólu, gdy szkodliwa mikstura rozpryskiwała się na moim brzuchu, a nawet uderzała między moje nogi, ale mimo to krzyknęłam.

Skręciliśmy w pierwszą ulicę. W naszej wsi było tylko dziewięć ulic. Kiedy policzyło się dziewięć przecznic, oznaczało to w sumie osiemnaście ulic, którymi paradowałabym dwa razy. Kropelka gnoju uderzyła mnie w szyję. Mała porcja wpadła mi do ust.

Walczyłam, żeby to wypluć i wreszcie to zrobiłam, ale nie mogłam pozbyć się smaku z ust. Od tego momentu nie krzyczałem przynajmniej z otwartymi ustami. Usłyszałem, jak jeden z towarzyszących im żołnierzy krzyczy „Nie wolno!” Spojrzałem w stronę jego głosu i zobaczyłem, jak młody człowiek upuszcza kamień na ziemię. Gdyby pilnowali mnie moi bracia, przynajmniej oszczędziłbym mi tego bólu.

Na końcu ulicy skręciliśmy i wróciliśmy na główną ulicę. Teraz było mniej rzucanych we mnie, ale wygląda na to, że wielu z nich wstrzymywało jajka na moją podróż powrotną. Dudnienie jajek w moje pokryte brudem ciało było prawie ciągłe. Nie wiem, czy stawałem się zdrętwiały, czy warstwa brudu pomogła mi ochronić mnie przed uderzeniem, ale jaja wydawały się boleć znacznie mniej niż wtedy, gdy opuszczałem miejsce osądu.

Wkrótce straciłem orientację, gdzie jesteśmy. Możemy być na piątej lub dziesiątej ulicy. Być może mój umysł już się tym nie przejmował.

Ktoś uderzył mnie bezpośrednio w twarz szczególnie szkodliwą mieszanką brudu, a ja zwymiotowałem na bok osła. Jeden z żołnierzy coś krzyknął i kobieta prowadząca osła zatrzymała się. Zatrzymał się również deszcz brudu i jajek. Żołnierz podszedł do mnie i wytarł brud z moich oczu.

Wylał mi wodę na twarz, żeby oczyścić oczy i nos. Następnie zaproponował mi trochę do picia. – Najlepiej najpierw wypłukać usta, a potem wypić – powiedział cicho. Zrobiłem, jak polecił, i wyplułem pierwszy kęs wody.

Następnie wypiłem kilka kęsów, zanim odsunął bukłak i krzyknął: „Wznów”. Tablet Sześć. Nadal nie wiedziałem, gdzie jestem, ale zawróciliśmy jeszcze tylko pięć razy, zanim zatrzymaliśmy się przed koszarami wojskowymi. Wiedziałem, co będzie dalej. To ja to zamówiłem.

Nie powiedziałem, kto miał mnie posprzątać, i zdziwiłem się, gdy grupa prostytutek rozwiązała skórę trzymającą mnie na tyłku i przeniosła/przeniosła mnie do dużego koryta, którego normalnie używali żołnierze do mycia się na koniec dnia. Już to zrobili, a woda była śliska i mętna. Na szczęście zdążyłem wziąć głęboki oddech, zanim wrzucili mnie do koryta i wepchnęli moją głowę pod wodę. Kobiety używały starych szmat i kilku szorstkich gąbek, aby oczyścić moje ciało z brudu. Potem wyciągnęli mnie z wody i podciągnęli do niskiej poręczy, której żołnierze używali do przywiązywania koni.

Używając skóry, która przywiązała mnie do osła, związali moje nadgarstki szeroko, tak że moje piersi były mocno przyciągnięte do poręczy. Potem dołożyli mi dodatkowe wiązania między łokciami i ramionami, żebym nie był w stanie choć trochę oderwać się od szyny. Kiedy byłem już mocno zabezpieczony, zaczęli wycierać moje ciało pachnącym olejkiem. „Ta maść zawiera specjalne zioła z tajemnych miejsc na pustyni”. jeden z nich wyszeptał.

„Używamy jej trochę, gdy musimy być bardziej entuzjastycznie nastawieni do naszych klientów”. Zachichotała cicho i dodała: „Ale to więcej niż ktokolwiek z nas zużyłby w ciągu roku”. Gdy szeptała, czułem, jak jej ręce przesuwają się między moimi nogami i w moją szczelinę, gdy wpychała dużą kulkę gęstego oleju w moją cipkę. Napełniła również moją szparę w dupie olejkiem, a następnie przesunęła palcem przez pączek róży. Nie zamierzałem tego robić, ale jęknąłem, gdy to robiła, i przycisnąłem się do jej palca, a ona pompowała go i wypychała coraz więcej gęstego oleju we mnie.

- Do rana - szepnęła do mnie - będziesz znana jako dziwka dziwek. Nie wiedziałem, co miała na myśli, ale kiedy kobiety odchodziły, czułem, jak ogień buduje się we mnie. Kilku mężczyzn wyszło z baraków i stanęło wokół mnie.

Ogień przytłaczał moje ciało i umysł. Nie mogłem się powstrzymać. "Pieprz mnie!" Krzyczałem. "Muszę, żebyś mnie przeleciał!". Wciąż krzyczałem "Pierdol mnie! Pieprz mnie! Pieprz mnie!" jak człowiek po człowieku wpadał we mnie od tyłu.

Kontynuowałem nawet pieśń, gdy jeden z żołnierzy wybrał mój tylny otwór, a nie cipkę. Przestałam płakać dopiero wtedy, gdy jeden z nich wepchnął mi swojego kutasa do ust. Ssałem go, jakbym był rocznym cielęciem, i przez cały czas ssałem, moja głowa podskakiwała w górę iw dół jego trzonu, gdy byłem napędzany do przodu i do tyłu przez mężczyznę wbijającego się w mój tyłek.

Nie wiem, ilu mężczyzn było w barakach, ale każdy z nich miał mnie co najmniej dwa razy, zanim weszli do środka spać, zostawiając mnie samą w ciemności. Kilku innych mężczyzn, być może nawet nie żołnierze, wykorzystywało mnie przez całą noc, gdy dalej jęczałem: „Pierdol się, pierdol mnie, pierdol mnie”. Przed świtem zatrzymały się dwie kobiety, najprawdopodobniej prostytutki. Jeden z nich zaśmiał się lekko i powiedział: „To usunie działanie olejków”.

Znowu się zaśmiała, a potem dodała: „Ale może ci się to nie podobać”. Wsunęła mi do ust coś, co smakowało jak dziki czosnek rosnący nad rzeką. Ona też wepchnęła mi coś w cipkę i tyłek.

Cokolwiek włożyła w moją cipkę, natychmiast zaczęło gasić pożary, które płonęły we mnie. Ale to, co włożyła mi w tyłek, samo w sobie zaczęło się palić. Ona mnie zmyśliła! Korzeń imbiru szybko się rozgrzał i zaczął wydzielać olejki, które płonęły we mnie jak ogień. Znowu krzyczałem, ale teraz wołałem o pomoc. Kobiety roześmiały się i pobiegły w szarość pierwszego światła.

Jeden z żołnierzy, myślę, że był częścią nocnej straży, przybiegł do mnie z płaczem. "Mój tyłek!, Mój tyłek!", krzyknąłem. „Wyjmij to z mojej dupy!”. Uśmiechnął się do mnie i powiedział: „Jeśli to wyjdzie, wejdzie coś innego”.

– Cokolwiek – odkrzyknęłam. „Cokolwiek, po prostu wyciągnij!”. Obszedł mnie za mną i wyciągnął wyrzeźbiony korzeń z mojego tyłka. Następnie sięgnął do mojej cipki i wyciągnął podobny korzeń. Jego ręce były teraz na moich plecach i mogłam poczuć, jak ustawia się w linii z moim dupkiem.

Rzucił się do przodu, ale mój zwieracz był szczelnie zamknięty od korzenia imbiru. „Jak możesz być ciasna jak dziewica po tym, jak przez noc zmierzyłeś się z tyloma mężczyznami?” zapytał głośno. Chrząknął i pchnął mocniej. Byłem zdumiony, że został mi jakiś głos, ale moje krzyki wypełniły świt, gdy wjechał we mnie. Dwóch strażników stało przede mną śmiejąc się, ale nie wskazywali na mnie, raczej na mojego gwałciciela.

Krzyczeli ze śmiechu, gdy nagle wykrzyknął: „Ona jest demonem! Jestem w ogniu”. Wysunął się ze mnie z głośnym trzaskiem i stał tańcząc w górę iw dół, trzymając swojego kutasa i jądra. – To nie korzeń, mózg kozy – zawołał jeden ze strażników. „To oleje w korzeniu”.

Drugi strażnik roześmiał się i dodał: „Tylko głupiec wsadziłby swojego kutasa w niedawno wyrzeźbionego dupka”. Obaj nadal się śmiali, gdy mężczyzna stał przy korycie i desperacko próbował zmyć ogień ze swojego krocza. Tabliczka siódma. Miękki głos przemówił obok mnie.

Była to jedna z wiejskich prostytutek. - Czas cię umyć – powiedziała delikatnie, gdy zaczęła rozwiązywać skórę, która przywiązywała mnie do poręczy. Miałem problemy ze wstawaniem, kiedy byłem wolny.

Moje mięśnie były napięte i obolałe. Całe moje ciało było obolałe. „Jeśli będziesz z nami walczyć”, powiedziała kobieta, „będziemy musieli ponownie cię związać. Spojrzałem na nią i skinąłem głową.

Nie było już we mnie walki. – Rozłóż nogi – powiedziała stanowczo – i wyciągnij ręce do boków. Dwie inne kobiety zaczęły smarować moje ciało śmierdzącym kremem. „To będzie trochę boleć”, powiedziała, „ale to najłatwiejszy sposób na usunięcie włosów z ciała”. Jęknęłam, gdy krem ​​zaatakował moją skórę.

To było tak, jak paliło mnie słońce, tylko wielokrotnie większe. Jakoś nie krzyczałem. Może zostałem wykrzyczany. Wydawało mi się, że po jednej trzeciej wachtu ktoś wylał mi na głowę wiadro zimnej wody i kobiety zaczęły wycierać krem ​​grubymi szmatami. Spojrzałem na swoje ciało.

Było oczywiste, że zniknęły wszystkie włosy na moim ciele. Wyglądało na to, że przynajmniej górna warstwa mojej skóry również zniknęła. „Usuwanie włosów z ciała jest spowodowane tym, że stałaś się niewolniczą żoną” – powiedziała główna prostytutka. Żona niewolnica była najniższą kobietą w naszej kulturze. Była niższa nawet niż najniższa z prostytutek.

„Usuwanie włosów z twojej głowy jest spowodowane tym, że twoje poprzednie życie jest teraz dla ciebie całkowicie stracone” – dodała, gdy jedna z kobiet zaczęła wycinać mi włosy ostrą brzytwą. Gdy moje włosy zostały przycięte prawie do skóry głowy, wyniesiono wiadro gorącej wody i postawiono mi u stóp. Inna z kobiet zanurzyła w wodzie małą szczoteczkę i zaczęła szybko przesuwać nią po kawałku miękkiego mydła. Potem zaczęła namydlić moją głowę mydłem.

Jakaś wolna kobieta wystąpiła naprzód z jasną, błyszczącą brzytwą. – Nie ruszaj się, bo mogę cię skaleczyć – powiedziała szorstko. Potem zaczęła golić mi głowę. Kiedy skończyła, przejechała palcami po moich brwiach i powiedziała: „Te też bym usunęła, ale Królowa jest litościwa”. - Nie jestem – powiedziała główna prostytutka, osobiście rozsmarowując trochę śmierdzącego kremu na mojej teraz łysej głowie.

Uśmiechnęła się okrutnie, ostrożnie rozsmarowując krem ​​na moich brwiach. Mój wrzaskliwy głos powrócił, gdy krem ​​zjadł mi skórę głowy. Po kilku minutach za pomocą małego drewnianego patyczka w kształcie brzytwy usunęła cały krem ​​z mojej głowy.

Sztyft usuwał również moje brwi i wszelkie włoski na głowie, których brzytwa przeoczyła. - Wolałbym, żebyś był w moim salonie - odezwał się kobiecy głos za mną - ale to będzie musiało wystarczyć. Następnie poleciła mi stać nieruchomo i zaczęła malować usta i twarz farbami, które normalnie noszą wiejskie prostytutki. Kiedy moja twarz była sucha, zaczęła na moim ciele tuszem henną i małym pędzelkiem.

Wkrótce słowa, które uznałem za zdrajcę, zdradę i dziwkę, zostały wypisane różnymi rozmiarami na całym moim ciele. Nie widziałem, co namalowała, ale nie miałem wątpliwości, że te słowa były również na mojej twarzy. – Teraz – powiedziała stanowczo główna prostytutka – zabierzemy cię do szamana. Stał przed swoim domem i czekał na nas, gdy procesja kobiet zaprowadziła mnie do jego drzwi.

– Przywiąż ją do słupka, tak jak przepowiedziała – powiedział stanowczo. – A potem wyjdź – dodał znacznie ciszej. Stałem na posterunku płacząc.

Szaman umieścił na słupku lustro z brązu, żebym mogła zobaczyć każdy szczegół mojego ciała. Farba na twarzy prostytutki była taka, że ​​łzy spływały mi po policzkach, nie naruszając grubej białej powłoki, która pokrywała moją twarz. Jaskrawa czerwień wokół moich ust wyszła poza ich krawędzie i utworzyła głupio wyglądający uśmiech, nawet gdy moje usta były lekko opuszczone.

Na moim czole w tej samej czerwieni co moje usta widniało słowo „Zdrajca”. Na mojej piersi, tuż nad piersiami, było napisane dużymi literami: „Zdrada”. Na moim brzuchu jeszcze większymi literami głosił: „Slut”. Może po ostatniej nocy.

Wybrałam te trzy słowa na określenie ciała Amiry, ale teraz wiem, że odnoszą się do mnie naprawdę. jestem zdrajcą; dopuściłem się zdrady; a ja jestem dziwką. "Co widzisz w lustrze?" zapytał szaman.

– Ja – odpowiedziałem. „Dziwka i zdrajca”. "Jakie jest twoje nowe imię?" on zapytał. "Oboje" odpowiedziałem przygnębiony.

– Ani, ani – odpowiedział beznamiętnie. „Twoje nowe imię to Odkupione”. "Jak to może być moje imię?" - powiedziałem gorzko. „Jako mąż niewolnicy mam prawo nadać jej nowe imię” – odpowiedział. „Postanawiam nazwać cię Odkupionym, ponieważ odkupisz siebie i staniesz się cenną częścią tego plemienia”.

"W jaki sposób?". „Minęło wiele pokoleń, odkąd plemię to miało kobietę-szamankę” – kontynuował. „Być może dlatego, że kobiety nie są już uczone czytania i nie mogą studiować starożytnych tabliczek”.

Jego chichot zmienił się w chrapliwy kaszel. „A jaka kobieta byłaby skłonna mieszkać i uczyć się pod taką starą kozą jak ja?”. Tablet ósmy. Tak zaczęła się moja praktyka u szamana. Nauczył mnie, jak wchodzić w siebie i patrzeć na wizje, gdy stałem nago przywiązany do jego stanowiska.

Nauczył mnie również, jak poprawnie interpretować starożytne tabliczki ukryte w podłodze jego chaty. W miarę upływu miesięcy nauczył mnie, jak interpretować znaki na niebie… i u ludzi. Jak przepowiedział szaman, królowa Zara wkrótce dołączyła do swojej matki w zaświatach.

Amira została królową. Wkrótce po koronacji wezwała mnie na miejsce sądu. Powiedziałem szamance, że na pewno zamierza mnie wygnać lub gorzej, ale on powiedział, że przepowiedziano różne rzeczy.

Kiedy dotarliśmy na miejsce sądu, były tam wszystkie siostry. Była tam również większość ważnych kobiet ze wsi, a także wielu oficerów wojska. Szaman zaprowadził mnie na środek areny i obrócił tak, że stałem twarzą do Amiry, teraz królowej Amiry. Arena była całkowicie cicha, kiedy wstałem i spojrzałem na nią.

- Ty, która byłaś kiedyś córką królowej - zaczęła - wezwałam cię tutaj na ostateczny sąd. Moje serce opadło. Zostałbym wygnany… albo gorzej. – Mój osąd jest taki – powiedziała stanowczo.

„Zostałeś ukarany. Zostałeś odkupiony. Jeśli zobowiążesz się do dozgonnej wierności mnie i moim potomkom, otrzymasz przebaczenie”. Upadłem na kolana.

Kiedy to zrobiłem, nagle zdałem sobie sprawę, że widziałem to wiele lat wcześniej. Jako małe dziecko widziałem to i wiedziałem, że to wizja przyszłości. Wiedziałem, że pewnego dnia będę klęczał nago w kurzu przed Amirą. Dlatego tak bardzo jej nienawidziłem. Moja wizja wywołała moją nienawiść, a moja nienawiść doprowadziła mnie do dnia dzisiejszego, urzeczywistniając wizję.

Pochyliłem się i położyłem dłonie na ziemi przede mną. „Moja Królowo”, powiedziałem, „ten moment został przepowiedziany wiele lat temu. Przyrzekam Tobie i Twoim potomkom moje życie, moją lojalność i moją służbę”.

– Powstań, odkupiony – powiedziała głośno. "Przyjmuję twoją przysięgę. Wybaczono ci. Kiedy nadejdzie czas, by szaman opuścił koło życia, ty zajmiesz jego miejsce." Jedna z moich sióstr wystąpiła naprzód w szacie. Podała mi go, ale pokręciłem głową.

„Przebaczenie nie jest zapomniane” – powiedziałem. Następnie zwracając się do królowej powiedziałem głośno: „Będę kimś więcej niż twoim szamanem. Moja nagość będzie przypomnieniem tego, co można stracić, gdy stracimy z oczu nasze przeznaczenie i zwrócimy się przeciwko naszym siostrom”. – Niech tak będzie – powiedziała Królowa, a szaman i ja odwróciliśmy się i opuściliśmy arenę. W następnej porze suchej Szaman zmarł.

To było wiele lat temu. Wkrótce skończę swój czas na kole życia i wyszkoliłem młodą kobietę, aby zajęła moje miejsce. Piszę te tabliczki i pieczętuję je własnym kciukiem, aby przyszłe córki poznały prawdziwą historię Nagiej Szamanki, która każdego popołudnia stała na ulicy przed swoim domem, szukając wskazówek dla swojego plemienia. KONIEC OPOWIEŚCI..

Podobne historie