Bawdy Tales Pt. 04 Historia wdowy.

Opowieść o dziewczynie z Yorkshire uwiedzionej przez włoskiego szlachcica oraz o wielu dniach i nocach rozkoszy.…

🕑 25 minuty minuty Historyczny Historie

Ramiona Laxtona, maj. Nie potrzebowaliśmy wczoraj rzucać losów, aby wybrać, kto ma gościć dziś wieczorem po kolacji. Niemal natychmiast po tym, jak Kucharz skończył swoją opowieść o Diable i Pani, wdowa Dame Elżbieta zawołała przekrzykując gwar i ogólną wesołość.

„Drodzy przyjaciele”, powiedziała, „bo tak właśnie muszę was teraz nazywać, ponieważ nikt z mojej rodziny nie pozostał przy życiu. Kucharka uraczyła nas wesołą bajką tego lata, która była tak gorąca, jak człowiek mógłby chcieć posłać go szczęśliwego do łóżka. Twierdzę, że mógłbym cieszyć się twoją aprobatą własną opowieścią. O innej damie, ostatnio mi znajomej, nie tak wspaniałej jak cnotliwa dama z jego opowieści, ale mimo to dama, o czym mogę zaświadczyć.

Prawdę mówiąc, trzeba powiedzieć, że wszyscy byli bardzo zdumieni. Dama prawie nie odezwała się słowem w naszym towarzystwie, wolała trzymać się na uboczu, a my założyliśmy, że jej wyniosła mina świadczyła o tym, że uważa się za wyższą pozycję niż tacy skromni ludzie jak reszta. Rzeczywiście zastanawiałem się, jak można ją było przekonać, gdyby pewnego wieczoru los padł na nią, oczekując, że się sprzeciwi. Tak postanowiono i kiedy przejechaliśmy dwadzieścia mil szosą z Bawtry, pomijając ogólne przekomarzanie się, bo staliśmy się całkiem wesołą imprezką, było wiele pytań między sobą, jak taka szacowna dama mogła wymyślić pyskata opowieść dla naszej przyjemności. Nikt nie spodziewał się niczego więcej niż kobiecych plotek, bo cóż innego mogła wiedzieć poza zwykłymi rzeczami.

Dziś rano nasza grupa powiększyła się liczebnie. Kiedy już mieliśmy wyruszyć, podeszło trzech mężczyzn i zapytało, czy mogą do nas dołączyć. W jednym rozpoznałem minstrela, który poprzedniego wieczoru śpiewał do kolacji. Miał ładny głos i wszyscy chętnie wrzucili mu kilka monet do kapelusza.

Jego towarzyszem był młodzieniec o bladej twarzy i długich włosach, które były proste, zmierzwione i wymagały dobrego umycia. Powiedział nam, że był uczonym, który uciekł przed zarazą ze swojego uniwersytetu w Paryżu, tylko po to, by znaleźć martwą całą rodzinę po powrocie do domu ojca. Trzeci był najwyraźniej zbrojnym, sądząc po jego minie i długiej bliznie od czoła do podbródka, która zniekształcała jego skądinąd przystojne rysy.

Prawie go nie zauważyłem poprzedniego wieczoru, ponieważ siedział w cieniu, a jego płaszcz zakrywał większą część twarzy i powiedział tylko kilka słów służącej. Przybyliśmy do Tucksford w piękny letni wieczór, taka odmiana po deszczu i mroku ostatnich tygodni. Wierzchołki drzew jarzyły się w świetle zachodzącego słońca, a pył na drodze, wzniesiony przez naszą wędrówkę, tańczył w powietrzu jak drobinki złota.

Wydawało się, że Bóg w swoim nieskończonym miłosierdziu odwrócił się od swego gniewu i ponownie skierował swoje dobroczynne spojrzenie na ludzkość. Po sądzie ci, którzy zostaną zbawieni, będą ucztować na niebiańskiej uczcie, zapewniali nas kapłani, i któż może powiedzieć, że się mylą. Młynarz bardzo się podniecił, gdy dostrzegł żagle starego młyna na skraju miasta, wciąż obracające się leniwie w balsamicznym powietrzu. Chciał pobiec i zobaczyć, czy któryś z jego statków wciąż żyje, a my musieliśmy odwieść go od tak niemądrego postępowania.

Potem stał się bardzo sentymentalny, racząc każdego, kto chciał słuchać, dyskursem o pięknie maszynerii młyna. Myślę, że podobnie myślę o drewnie. Poczęstowano nas wyśmienitą kolacją złożoną z zimnej baraniny i chleba.

Tapster miał wyjątkowo dobre piwo o złocistobrązowym kolorze i obawiam się, że uległem i wypiłem drugi, a potem trzeci kufel. Kiedy więc nadszedł czas, by wdowa opowiedziała swoją historię, byłem już bardziej zadowolony, niż mogłem zapamiętać przez wiele długich miesięcy, siedząc z czwartym pieniącym się kuflem w dłoni i słodką Alice u boku. Historia wdowy Choć może teraz trudno ci w to uwierzyć, byłam kiedyś ładną dziewczyną, kiedy rozkwit młodości wciąż złocił moje policzki. Kiedy siedziałem w kościele w niedzielę, otrzymywałem wiele pełnych podziwu spojrzeń i listów miłosnych od młodych byków z miasta, zwłaszcza jeśli myśleli, że mój ojciec nie patrzy.

Teraz jestem taki, jak mnie widzisz, z siwymi włosami i pomarszczoną skórą, chociaż moje zęby przetrwały spustoszenie czasu, dzięki Bogu lub szczęściu. A moja talia zdradza moje zamiłowanie do zbyt wielu miodowo-migdałowych wypieków, chociaż był czas, kiedy mężczyzna mógł obiema rękami przepasać moją talię, O tak dawno temu się wydaje, ale w środku ta młoda kobieta wciąż tam jest. Urodziłem się w wielkim porcie Kingstown, nad brzegiem rzeki Hull, gdzie wpada ona do wielkiego ujścia rzeki Humber, o kilka dni żeglugi od morza. Mój ojciec był kupcem z flotą trzech wspaniałych trybików i wielkim magazynem na nabrzeżu. Zajmował się głównie suknem, a mnisi z opactwa w Meaux dobrze go znali, ponieważ oferował im dobrą cenę za eksport ich wełny.

W tamtych czasach wielcy szlachcice bardzo poszukiwali bogatych jedwabi i od czasu do czasu wysyłał statek do Włoch. Niestety, wszystko to skończyło się wraz z Wielką Zarazą i wielu mieszkańców Kingstown żyje obecnie w nędzy, to znaczy ci, którzy zostali oszczędzeni. Poza tym jest zbyt mało marynarzy, by obsadzić wszystkie wielkie statki w mieście, a teraz siedzą one bezczynnie i gniją wzdłuż brzegów rzeki. Sukces mojego ojca sprawił, że staliśmy się bardzo bogaci i mogliśmy sobie pozwolić na jedzenie mięsa każdego dnia tygodnia, oczywiście z wyjątkiem piątku. Moja matka została wzięta na poród niedługo przed moimi osiemnastymi urodzinami, a ojciec postanowił wyjechać na rok do Genui, aby założyć swoją obecność w tym pięknym mieście, aby zwiększyć tam wielkość swojego biznesu, ponieważ był znacznie bardziej lukratywny niż handel suknem wełnianym.

Zamiast zostawiać mnie w domu pod opieką moich starszych ciotek, prawdopodobnie dlatego, że nie ufał młodym mężczyznom z miasta, przypuszczam, że był świadomy ich zbliżania się do kościoła, kiedy myśleli, że pogrążył się w modlitwie. W każdym razie postanowił zabrać mnie ze sobą, razem z jedną ze swoich owdowiałych sióstr, która miała być moją przyzwoitką. Więc pewnego pięknego wiosennego dnia pożeglowaliśmy w dół rzeki Hull i wpłynęliśmy do Humber. W dzieciństwie wiele razy zabierano mnie na statki, ale nigdy poza miejsce, w którym zrzuciliśmy pilota, gdzie schodziliśmy na ląd i przewoziliśmy go transportowcem z powrotem do Kings-town.

Tak więc już dawno przestałem bać się wody i nigdy nie cierpiałem na choroby wywołane ruchem statku na falach, w przeciwieństwie do mojej matki, która zieleniała, gdy tylko postawiła stopę na pokładzie. Wspaniale było stać na dziobie i patrzeć, jak falujące płótno bieleje na tle błękitu nieba, rozbrzmiewając serenadą nawoływań zapracowanych marynarzy ustawiających żagle, by jak najlepiej wykorzystać wiatr, i przenikliwym krzykiem mew. Moja biedna ciotka cierpiała tak samo jak moja matka i szybko zniknęła pod pokładem w bezpiecznej swojej koi. Byłem bardzo podekscytowany tą wielką przygodą, wolną od mdłej znajomości mojego rodzinnego miasta. Dotarcie do morza zajęło cały dzień i zamiast wyruszyć nocą na te zdradzieckie wody, zakotwiczyliśmy w cyplu lądu, który wystaje na ponad trzy mile od lądu i który stanowi bezpieczną przystań.

dla statków, gdy jesienne sztormy wieją z północy, żaden rozsądny człowiek nie wypłynie zimą. Podróż trwała dwa miesiące i rzadko zapuszczaliśmy się daleko od lądu. Ale w końcu zakotwiczyliśmy na prostych poza Genuą, czekając na zwolnienie miejsca do cumowania w porcie.

Widok miasta nawet od strony morza był cudowny, tak różny od naszego macierzystego portu. Budynki zdawały się rozciągać na wiele mil, aw promieniach wieczornego słońca jarzyły się tęczą kolorów od bladozielonej do płonącej czerwieni. Mój ojciec wysłał przed nami agenta wiele miesięcy temu, żeby znalazł nam odpowiedni dom w modnej dzielnicy miasta, w biznesie, powiedział, wygląd jest bardzo ważny. Kiedy po raz pierwszy zobaczyłem dom, musiałem klaskać w dłonie z radości. Był to pierwszy kamienny dom, jaki kiedykolwiek widziałem, zupełnie niepodobny do drewnianych i ceglanych domów w Anglii.

Nad głównym wejściem znajdował się balkon z rzeźbioną balustradą, a po obu stronach głównych drzwi, do których prowadziły okazałe schody, znajdowały się posągi greckich bohaterów. W pokojach było chłodno, na końcu szerokiego korytarza drzwi wychodziły na ogrodzony dziedziniec z wysokim basenem pośrodku z brzęczącą fontanną. Do tego momentu myślałem, że nasz dom w Kingstown jest wspaniały, ale w porównaniu z przepychem pałacu, który miał być moim domem na następny rok, nie był lepszy od rudery.

Kolejne tygodnie minęły spokojnie. Mojego ojca nie było przez większość dnia, spotykając się z innymi kupcami i agentami z dalekiego wschodu. Wieczorami jedliśmy kolację w wielkiej jadalni, a mój ojciec często prosił mnie, żebym była gospodynią, kiedy przyjmował wpływowych ludzi z miasta i nie tylko. W ciągu dnia razem z ciotką wybieraliśmy się do miasta, aby zobaczyć zabytki, albo w chłodny poranek, albo częściej późnym popołudniem. Upał w południe był taki, że niewielu odważyło się wyjść na dwór, a my poszliśmy za ich przykładem, woląc spędzać najgorętsze godziny w chłodnych pokojach, z ich grubymi kamiennymi ścianami, lub siedząc przy fontannie na dziedzińcu.

Moja historia tak naprawdę zaczyna się jednak na początku września, kiedy ciocia zachorowała i położyła się do łóżka. Dostałam instrukcje, aby nie wychodzić sama, ale byłam upartą dziewczyną i uznałam, że zabranie ze sobą jednego ze służących nie jest całkowitym złamaniem zasad. Tak więc pewnego wspaniałego wtorkowego poranka znalazłem się na niskim murku otaczającym ozdobną fontannę na jednym z wielu placów w mieście, a mój służący znajdował się w przyzwoitej odległości, w końcu należał do niższej klasy. Nie robiłem nic szczególnego, po prostu cieszyłem się poczuciem wolności i być może cieszyłem się tym bardziej, ponieważ było to trochę niegrzeczne. Siedziałem bezczynnie przesuwając palcami po powierzchni wody i marząc na jawie, kiedy usłyszałem dziwny męski głos, najwyraźniej zwracający się do mnie.

- A co, błagam, ta piękna młoda dama robi tutaj sama? Czy nie wiesz, że dla kogoś tak świeżego i uroczego poruszanie się bez opieki nie jest całkiem bezpieczne. Odwróciłem się, aby zobaczyć, skąd dobiega głos, i sapnąłem, podnosząc rękę do ust w zmieszaniu. Na wyciągnięcie ręki stała najpiękniejsza istota, jaką kiedykolwiek widziałem, tak piękna, że ​​nie mogła być człowiekiem. Najwyraźniej był księciem, ubranym w suknię z najlepszego jedwabiu przetykaną srebrnymi i złotymi nićmi. Pasiaste pończochy z biało-czerwonych pończoch są zbyt prymitywne, pasowały do ​​jego zgrabnych nóg tak idealnie, że widać było każdy szczegół jego mięśni, a na stopach miał buciki tak delikatne, że bardziej przypominały damskie pantofle.

Ale najlepszy ze wszystkiego był jego kapelusz, lekko osadzony na jego ciemnych lokach i zwieńczony długim piórem ułożonym zawadiacko pod kątem. Kiedy zebrałem się w sobie, odpowiedziałem mu najmocniejszym tonem, na jaki było mnie stać: „Ale nie jestem sam, dobry panie, patrz, tam jest mój służący” i wskazałem przez plac, gdzie bawiła się grupa młodzieży. kości, wśród nich mój sługa. „Może tak być, pani, ale wkrótce zrobi się nieprzyjemnie ciepło.

Dlaczego nie pójdziesz ze mną do mojego domu?” I wskazał w innym kierunku, na coś, co naprawdę wyglądało jak pałac. „A potem, przy kieliszku schłodzonego wina, możemy się lepiej poznać”. Powinienem był zrobić rozsądną rzecz, o której wiem, ale byłem absolutnie oczarowany tą postacią boga i wszystko, co mogłem zrobić, to pokornie skinąć głową.

W ciągu kilku sekund byłem w takim śnie, że siedziałem naprzeciwko tego ciemnego i niewiarygodnie przystojnego nieznajomego, z kieliszkiem wina, jakiego nigdy w życiu nie piłem, i opowiadałem mu historię mojego życia. Wysłuchał bardzo uprzejmie mojej długiej przemowy, przerywając mi tylko, by powiedzieć takie rzeczy, jak „jakie to ciekawe” lub „jakie to dla ciebie przyjemne”, ale w końcu moja paplanina ucichła i po przyjemnej ciszy zaczął opowiadać mi trochę O sobie. Nie był księciem ani bogiem, jak mi się wydawało, ale członkiem rządzącej arystokracji i młodszym bratem doży, tak nazywano wybranego władcę miasta. Był starszy ode mnie o około 15 lat, miał młodą żonę, która właśnie urodziła dziecko i przebywała teraz w ich domu na wsi, o wiele zdrowszym miejscu do wychowania dziecka, powiedział.

Po chwili Nicolo, bo tak miał na imię, spojrzał na zegar słoneczny w rogu dziedzińca, na którym siedzieliśmy, i powiedział: „Najwyższy czas, żebyśmy zabrali cię do domu, inaczej twoja rodzina będzie się martwić. Wyślę mojego lokaja, aby bezpiecznie przeprowadził ciebie i twojego sługę ulicami. Nie możemy dopuścić, żeby stała ci się jakakolwiek krzywda, zwłaszcza zanim cię dobrze poznam.

Ale może zechciałby pan wpaść do mnie w piątek na lekką rybę i moglibyśmy kontynuować tę niezwykle przyjemną rozmowę — i podniósł moje palce do ust i delikatnie je pocałował. Dopiero podczas naszego trzeciego czy czwartego spotkania wydarzenia przybrały obrót na lepsze lub gorsze, zależy od punktu widzenia. Ale z pewnością był to zwrot dramatyczny. „Mia cara signorita”, powiedział tym wspaniałym melodyjnym głosem, „jesteś niezwykle piękna i ja Jestem koneserem pięknych rzeczy i kobiet, ale - pochylił się do przodu i delikatnie musnął palcami moje piersi - takie piękno nie powinno być ukryte za muślinem ani nawet jedwabiem.

Dlaczego nie pozwolisz mi zabrać się do odosobnienia mojego buduaru i tam zdjąć te brzydkie opakowania, które skrywają twoją doskonałość?” Powinienem był odmówić i poprosić o eskortę z powrotem do mojego domu, ale tak naprawdę, Byłem całkowicie pod jego urokiem i potulnie pozwoliłem mu się podnieść, z łatwością jak piórko, i zaniósł do swojego pokoju.Nastąpiło popołudnie tak niebiańskiej rozkoszy, że wciąż robi mi się ciepło na ciele na wspomnienie tego, bo tamtego popołudnia przestałam być dziewicą, a stałam się kobietą. Delikatnie mnie rozebrał, a kiedy byłam naga, zaczął delikatnie przesuwać palcami po mojej szyi w dół do piersi. Jego dotyk był tak delikatne, a jednocześnie tak władcze, a rozkoszne doznania biegły z koniuszków jego palców po całym moim ciele.

Ku mojemu zaskoczeniu, bo nigdy wcześniej mi się to nie zdarzało, chyba że było mi bardzo zimno, moje sutki zaczęły twardnieć, a kiedy pochylił się do przodu karmić je, wołałem z czystej radości.Ale to było tylko preludium do niewiarygodnych rozkoszy, które miały nastąpić. Kontynuując całowanie moich piersi i sutków, powoli przesuwał palcami po wypukłym brzuchu, dotykiem tak delikatnym, jakby pieścił mnie nitkami pajęczyny. Kiedy doszedł do veneris mojej mamy, delikatnie go gładząc i przesuwając palcami po moich złotych lokach, poczułam uczucie między nogami, jakiego nigdy wcześniej nie czułam, coś w rodzaju mrowienia, ale tak rozkosznego uczucia, i zdałam sobie sprawę, że Robiłem się mokry między fałdami ciała, które chroniły moją cipkę. Mimowolnie rozchyliłam nogi, bo do tej pory straciłam rozum i chciałam, żeby badał dalej.

Nicolo był jednak doskonałym dżentelmenem i nie spieszył się z zakończeniem uwodzenia. Jego pierwszą myślą była moja przyjemność, a nie zaspokojenie jego własnych potrzeb i pragnień. Jeśli miał mnie wziąć, musiało to wynikać z mojego gorącego pragnienia i tylko dlatego, że chciałem dobrowolnie i chętnie się poddać. I naprawdę chciałem się poddać, bardziej niż cokolwiek innego na świecie. „Proszę dotknij mnie tam na dole,” wyszeptałam, „między nogami, chcę cię poczuć…” Przerwałam, a potem powiedziałam jeszcze ciszej, „wewnątrz mnie”.

Nicolo spojrzał na mnie i uśmiechnął się: „Moja droga Elżbieto, dziś zabiorę Cię w podróż do raju” i pierwszy raz pocałował mnie w usta. W dziwny sposób jego pocałunki były bardziej intymne niż pieszczoty, które tak mnie podniecały, a kiedy otworzyłam usta, by przyjąć jego delikatnie sondujący język, był to akt całkowitego i ostatecznego poddania się jego woli. W tym momencie stałem się jego na zawsze.

Kiedy nasze języki tańczyły razem, jego dłonie kontynuowały swoją eksploracyjną podróż, a palcami przesunął w dół po małym guziku umieszczonym między moimi lokami i delikatnie rozchylił moje wargi sromowe. Całe moje ciało wydawało się żywe, a każdy dotyk wysyłał przeze mnie fale ognia. Byłem daleko poza punktem, w którym mogłem go powstrzymać.

Tego popołudnia miałam stracić dziewictwo i właśnie tego pragnął teraz mój umysł i ciało; Chciałem, żeby mnie pieprzył, bardziej niż całego świata, potrzebowałem go, żeby mnie pieprzył. Możecie być zszokowani słysząc to, moi przyjaciele, ponieważ byłam dobrze wychowaną młodą kobietą, która nie powinna mieć takich bezmyślnych pragnień. Ale po raz pierwszy w życiu poczułam się naprawdę chciana i upragniona, a nawet kochana. Po to, po to zostałem stworzony iw końcu miałem stać się naprawdę sobą, takie było moje przeznaczenie.

Jęknęłam, gdy Nicolo przesunął palcami wzdłuż mojej wilgoci i do wejścia do mojej cipki, sondując głęboko w moim centrum i wysyłając mnie w ekstazie na skraj świata. Trzęsły mi się kończyny, a nogi z trudem udźwignęły mój ciężar i gdyby nie Nicolo, który podtrzymywał mnie wolną ręką, upadłabym mu do stóp. Gdy powoli wracałem na ziemię, Nicolo delikatnie trzymał mnie w ramionach i posadził na swoim łóżku, po czym cofnął się o pół kroku i zaczął się rozbierać. Najpierw rozsznurował koszulę i ściągnął ją przez głowę, odsłaniając muskularną klatkę piersiową z jasnymi pokryciami ciemnych włosów spływających do paska jego rajstop.

Następnie zdjął szyfr i po raz pierwszy zobaczyłem jego męskość, jego na wpół wyprostowanego penisa wystającego z gniazda jego loków, a poniżej jego jądra zwisające prawie na szerokość dłoni. Byłem zafascynowany. W domu często widywałem chłopców sikających na ulicy i wiele razy widziałem mojego ojca nago, kiedy kąpał się przed kominkiem, ale to było inne i tak piękne dla moich oczu. Chciałem wyciągnąć rękę i dotknąć go, i podniosłem rękę w jego stronę.

„Si, mia cara Elizabeth, możesz dotknąć” – powiedział miękko – „wkrótce poznasz radość, gdy mężczyzna w ciebie wejdzie, a później nauczę cię wielu sposobów na zadowolenie mężczyzny, którego wy, Anglicy, nie znacie w tych sprawach, a jednak nie ma lepszego sposobu, by powstrzymać męża od patrzenia gdzie indziej”. Wziął moją dłoń i położył ją na trzonie swojego penisa. Podziwiałem kontrast między głupotą skóry, a twardością narządu, który był teraz w pełni skupiony.

Miał więcej niż trzy szerokości mojej dłoni i był gruby jak trzy palce. Kciukiem i palcem wskazującym opasałem trzon tak daleko, jak tylko mogłem, i zacząłem głaskać go w górę iw dół. To było tak ekscytujące czuć, jak przyspiesza pod moim dotykiem.

Drugą ręką objąłem jego jądra, które były cięższe niż kurze jajko i które poruszały się w ich woreczku, gdy je pieściłem. „Dość panienko” sapnął Nicolo, „jeszcze więcej i za szybko wystrzelę swój bełt. Innego dnia pozwolę ci pieścić mnie tyle, ile chcesz, a potem pokażę ci, jak zadowolić mnie swoimi ustami i ustami.

Ale dzisiaj wezmę twoją niewinność i pokażę ci jeszcze więcej rajskich ogrodów.Muszę cię ostrzec, że na początku będzie pewien dyskomfort, gdy przyzwyczaisz się do mojego rozmiaru, a gdy wejdę w głąb twojej fica, jak powiesz „pizdo”, będzie ostry ból, gdy złamię twoją dziewicę. Kiedy skończył mówić, położył ręce na moich ramionach i odepchnął mnie tak, że leżałem na prześcieradle, z rozchylonymi nogami zwisającymi z krawędzi. Zbliżając się do mnie, ukląkł między moimi udami i trzymając swojego członka w jednej ręce, zaczął głaskać główkę wzdłuż mojej szparki, aż pokryła się moimi sokami, a następnie wkładając ją w wejście do mojej cipki, powoli i zdecydowanie pchnął do domu, aż jego jądra spoczęły na policzkach mojego tyłka. Krzyknęłam, gdy przeszedł przez ostatnią barierę do mojego dziewictwa, ale ból szybko ustąpił i wkrótce zaczęłam odczuwać tylko najintensywniejszą przyjemność i poczucie kompletności z tym mężczyzną zakopanym głęboko w moim ciele. Jak to może być grzechem, pomyślałam, kiedy wydawało mi się to najwspanialszą rzeczą, jaką kobieta może kiedykolwiek spotkać, i odrzucając wszystkie inne myśli z mojego umysłu, po prostu poddałam się jego woli w zachwycie.

Nicolo pieprzył mnie tego popołudnia bardzo delikatnie, jak się później dowiedziałem, był wytrawnym kochankiem, chociaż później bywał znacznie bardziej energiczny, niemal szalony w swojej namiętności. Nic w moim poprzednim życiu nie przygotowało mnie na cud i piękno mojej kulminacji, kiedy nadejdzie. Moje uczucia były nie do opisania, a słowa takie jak ekstaza i zachwyt są całkowicie nieadekwatne do wyrażenia radości, która mnie ogarnęła. Naprawdę czułem, że wszedłem do innego świata, chociaż częścią mojego umysłu byłem świadomy muzyki fontanny za oknem i bardziej przyziemnego dźwięku jego penisa wsuwającego się i wychodzącego z mojej cipki.

U szczytu mojej namiętności słyszałem, jak Nicolo stęka i jęczy, a jego kutas puchnie i szarpie się, gdy opróżnia swoje gorące nasienie głęboko w moim łonie. Nicolo opadł na mnie i leżeliśmy tak przez wiele minut, oboje pogrążeni w rozkoszy naszej miłości. Kiedy jego zwiotczały członek w końcu wysunął się ze mnie, poczułam głębokie poczucie straty, jakbym była w jakiś sposób gorsza niż przez te chwile w raju.

Leżeliśmy przez około godzinę przytuleni do siebie nadzy na prześcieradłach, podczas gdy Nicolo delikatnie pieścił moje ciało, szepcząc słowa miłości mieszanką włoskiego i angielskiego. Byłam, powiedział, jego ukochaną, jego drogocenną perłą i jego księżniczką. To było pierwsze z wielu popołudni, kiedy kochaliśmy się w ciemności jego pokoju, oświetlonego jedynie złotymi promieniami słońca wpadającymi przez listwy okiennic. Nauczył mnie wielu rzeczy, tak jak obiecał, i opróżnił się do moich ust, jak również do mojej cipy.

Jego nasienie nie było nieprzyjemne w smaku, jak dym z nutą bogatych przypraw, a piżmowy zapach jego ciała był jak perfumy dla moich zmysłów. Niestety, moja ciotka w końcu wyzdrowiała, a ja byłam zdruzgotana myślą, że już nigdy nie będę mogła go zobaczyć. Ale Nicolo znalazł rozwiązanie, nie był człowiekiem, który pozwoliłby, by cokolwiek stanęło na drodze jego pragnieniom, a jako drugi najpotężniejszy człowiek w Genui, niewielu ośmieliłoby się mu odmówić. Tak więc pewnego popołudnia dwóch mężczyzn niosących zasłoniętą lektykę zatrzymało się przed naszymi drzwiami i jeden wręczył lokajowi małą wizytówkę, którą miał przekazać mojemu ojcu.

Książę Nicolo d'Ardono serdecznie prosi towarzystwo Signority Elizabeth Strenger o opiekę nad jego siostrą Signora Rosina. Kiedy przeczytał wizytówkę, ojciec spojrzał na mnie pytająco, ale zgodził się, myśląc, że być może związek z Ardinisami przyniesie mu wielką korzyść w interesach. Tak więc moje popołudnia rozkoszy trwały, aż stało się nieuniknione i odkryłam, że przegapiłam dwa z moich miesięcznych krwawień. Ukrywałem swój stan tak długo, jak to było możliwe, ale w końcu musiałem przyznać się przed ojcem.

Był bardzo zły i zagroził, że odda mnie do klasztoru. Nicolo zażądał jednak spotkania z nim i uzgodniono, że nie powinienem być tak surowo karany, jak przypuszczam, że wywierano presję na mojego ojca; Nicolo kontrolował przecież wszystkie licencje na eksport towarów z portu w Genui. Uzgodniono również, że Nicolo weźmie na siebie odpowiedzialność, a nasze dziecko będzie wychowywane razem z innymi jego dziećmi, a jeśli to będzie dziewczynka, znajdzie odpowiedniego męża, gdy nadejdzie czas. Płakałam, kiedy moja córka została zabrana z moich ramion kilka minut po jej narodzinach, ale wiedziałam, że będzie miała o wiele lepsze warunki, niż gdybym zabrała ją z powrotem do Anglii, gdzie już na zawsze będzie skazana na klątwę bękarta. Mój ojciec znalazł dla mnie męża spośród innych angielskich kupców w Genui, czterdziestokilkuletnią wdowę.

Wszystko mu wyjaśniono i bez wątpienia pieniądze przeszły z rąk do rąk, ale kilka dni po tym, jak wyzdrowiałem z niewoli, zostałem poślubiony w małej kaplicy w Genui przez księdza rodziny Ardino. Musiałem się wyspowiadać na kilka dni przed ceremonią i w ramach pokuty za moje grzechy ciężkie ostrzyżono mi długie włosy, które oczywiście w końcu odrosły, ale nigdy nie były już tak lśniące jak kiedyś i pobielały, kiedy dopiero po trzydziestce. Nicolo przyszedł na ślub i wydawało mi się, że widzę łzę w jego oku, kiedy zobaczył, co mi zrobiono.

Mój mąż John był dobrym człowiekiem i zawsze był dla mnie dobry, i odkryłam prawdziwość zapewnień Nicolo, bo o ile mi wiadomo, nigdy nie zadawał się z kurwami z miasta, w którym mieszkaliśmy, nawet podczas mojego połogu. Mieliśmy trzech synów, z których dwóch zostało wysłanych przez mojego męża jako agenci do Brabancji i Piemontu, gdy byli pełnoletni. Trzeci i najmłodszy mieszkał z nami aż do ślubu, kiedy wyjechał gdzieś na południe, chyba do Norwich. Nie wiem, czy ktokolwiek przeżył zarazę, mogę tylko odmawiać Różaniec i modlić się za ich dusze.

Chociaż nigdy nie słyszałem od Nicolo, wysłano mi wiadomość, gdy moja córka miała szesnaście lat, że została zaręczona z synem rodziny z drobnej szlachty, ale to wszystko, co o niej wiem. Codziennie modlę się też za nią. To jest moja historia, przyjaciele. Proszę, abyście mnie nie oceniali zbyt surowo, bo niczego nie żałuję i nadal z sentymentem wspominam dni w Genui, choć teraz wydaje mi się, że to musiało być inne życie.

Podobne historie