Sceny z małżeństwa (7)

Nasiona oszustwa…

🕑 18 minuty minuty Historie miłosne Historie

Lisa i Bernard siedzieli tego wieczoru razem, pijąc szkocką i rozmawiając. Późnym wieczorem Lisa powiedziała: „Elizabeth poprosiła mnie, żebym zaopiekowała się tobą po jej śmierci. Jest kilka rzeczy, które musisz wiedzieć. Podejmiesz najważniejszą decyzję, jaką podjęłaś od czasu wazektomii”. Poczekała, aż Bernard naleje im nawzajem szklanki, po czym kontynuowała: „Elizabeth zawsze bardzo cię kochała, Bernardzie, i musisz o tym pamiętać.

Niektóre z tego, o co mnie prosiła, abym ci powiedział, mogą być bolesne, ale musisz wiedzieć… – Przerwała i poczekała, aż na nią spojrzy. Wytrzymując jego spojrzenie, kontynuowała: „Musisz wiedzieć, że ona chciała cię poślubić. Pocieszała i wspierała cię przez całe małżeństwo, tak samo jak cię chroniła. Poprosiła mnie i dwie jej przyjaciółki, abym cię pocieszał i chronił, kiedy odeszła." Bernard był całkowicie zakłopotany.

Czekał, pozornie spokojny, aż będzie dalej zastanawiać się, czy przeżyje szkody, jakie może wyrządzić. „Były pewne rzeczy na temat jej małżeństwa z Ianem, o których nigdy ci nie powiedziała, a większość tego, co ci powiedziała, nie była prawdą. Zastanawiasz się, skąd to wiem. Ty i ja staliśmy się najbliższymi przyjaciółmi przez te lata, ale między był dla ciebie zupełnie nieznanym aspektem naszego związku.

Elizabeth nalegała, abyś był nieświadomy, aż do teraz. Zawsze dzieliła się ze mną twoimi najbardziej intymnymi myślami i sekretami. I nigdy nie pozwoliłem jej odmówić mi seksu. Przerwała, dając mu czas na przerwanie, lecz Bernard siedział w milczeniu i patrzył na nią ze smutkiem żywymi, wrażliwymi oczami.

Nic, co mógłby zrobić lub powiedzieć, nie ułatwiłoby tego żadnemu z nich. – Pamiętasz, Bernard, kiedy pierwszy raz odwiedziłeś ją w jej domu w Concord? - - - Bernard przyszedł do domu Elizabeth, dużego wiktoriańskiego domu na małej działce w centrum miasta, na tydzień przed ich ślubem. Wiedział, że spodziewała się, że zostanie. Powiedziała mu, że muszą przemyśleć kilka spraw przed ślubem. Elżbieta pocałowała go w drzwiach, ubrana w lekką letnią sukienkę sięgającą jej talii i kończącą się tuż nad kolanami.

Bernard miał na sobie czarne lniane spodnie i szarą jedwabną koszulę. Przygotowała lunch i zjedli razem w jej słonecznym pokoju na tyłach domu, niedaleko kuchni. „Pamiętasz, jak mówiłem, że doceniam to, że chcesz mi być posłuszny, ale nauczę cię, żebyś był mi posłuszny?” Bernard przypomniał sobie. Nie miał pojęcia, co miała na myśli, gdy to mówiła.

Zaprowadziła go na górę do swojej sypialni i usiadła obok niego na kwiatowym fotelu dwuosobowym przy oknie wykuszowym z widokiem na jej podwórko. „Ian zbudował dla mnie specjalny pokój w głównej łazience, zanim się pobraliśmy. To tam zabezpieczyłem jego złożenie.

Tam potwierdzę twoje. Chodź ze mną. Pokażę ci”. Zaprowadziła go do zamkniętych drzwi po drugiej stronie głównej łazienki, jedynego wejścia do pokoju. Otwarcie drzwi ukazało pokryty skórą stół o szerokości około dwóch stóp i długości ośmiu stóp, ustawiony przed lustrem od podłogi do sufitu o szerokości około ośmiu stóp, otoczonym oknami od podłogi do sufitu na ścianie naprzeciwko drzwi.

Naga ściana po prawej stronie była pomalowana na wzór częściowo zachmurzonego letniego nieba w New Hampshire. Pośrodku ściany pomalowanej na wzór częściowo zachmurzonego letniego nieba w New Hampshire, na lewo od kominka, ustawiono ceglany kominek, pomalowany na biało, a białe szuflady znajdowały się po lewej stronie ściany prawie do wysokości kominka. Lingam, który Elżbieta przyniosła ze sobą do domku nad jeziorem, ozdobił płaszcz identycznym, czarnym. Szpicruta: dwustopowa tawa; wąskie, płaskie drewniane wiosło; a na ścianie po prawej stronie kominka wisiała gruba rattanowa laska z zakrzywioną rączką.

Elizabeth zamknęła za nim drzwi. Sięgnęła pod stół, podniosła trzecią część znajdującą się najbliżej nich i odchyliła ją od nich, mocując ją około półtorej stopy nad pozostałą częścią stołu, tak aby utworzyła kąt czterdziestu pięciu stopni z główną częścią stołu. tabela.

Wskazała Bernardowi, aby podszedł do stołu i pochylił się, opierając klatkę piersiową na wzniesieniu. Dolna część stołu uderzyła go w połowę uda, a jego pępek oparł się o dno uniesionej części stołu. „Chcesz rozpocząć trening?” zapytała. – Tak, proszę, Elżbieto.

„Rozbierz się. Od teraz będziesz nagi, ilekroć wejdziesz do tego pokoju. Nie będzie wyjątków”. Bernard się rozebrał.

- A teraz wróć na ławkę, na której byłeś, proszę. Jakby chcąc zademonstrować jego ekspozycję, pociągnęła go dość mocno za jądra, głaszcząc jego kutasa. Wyjęła cztery pasma miękkiego, białego sznura z jednej z szuflad i przywiązała jego nadgarstki do oczek wygodnie umieszczonych po obu stronach blatu podwyższonej części stołu, a kostki do oczek zainstalowanych w podłodze w pobliżu zagięcia stołu . Jego kutas był wyprostowany i ociekał wodą.

Zdjęła drewniane wiosło ze ściany i stojąc z boku, gdzie wyraźnie widziała jego penisa reagującego na jej uderzenia, uderzyła go dwudziestoma czterema uderzeniami w pośladek z taką siłą, z jaką chciała uderzyć mężczyznę odwracającego jego pośladek od od bladobiałego do gorącego różu. Jego erekcja stwardniała i przez cały czas bicia wydzielała stały strumień płynu. Ukaranie Bernarda nie będzie łatwe. Odłożyła wiosło i zebrała plony. Delikatnie dotknęła czubka jego penisa, kilka razy uniosła i opuściła jego jądra, a następnie uderzyła go w każdy z jego pośladków pięćdziesiąt uderzeń z taką siłą, z jaką kiedykolwiek byłaby w stanie je uderzyć.

Jego kutas napinał się, walczył i stawał się coraz bardziej dziki, kontynuując stały przepływ. Szarpnął się i spazmował przy każdym z jej późniejszych ciosów, a jego pośladki przybrały ognisty szkarłat. Poprawiła obcięcie i zdjęła sukienkę, stojąc w białych majtkach od bikini i białych sandałach.

Jej majtki były mokre. Zdjęła taws ze ściany i podeszła do niego. Układając łapy na jego plecach, ścisnęła jego kutasa mocno tuż nad jądrami i jednocześnie równie mocno tuż pod koroną. Kiedy przestał przeciekać i trochę się skurczył, puściła go. – Dobrze się bawisz, Bernardzie.

Jęknął na znak zgody. Opuściła pokój zabaw, wracając pół godziny później z dzbanem lodowatej wody. Rozwiązała ręce Bernardowi i pozwoliła mu wypić szklankę.

– Jesteś pewien, że chcesz się ze mną ożenić, Bernardzie? "Jestem pewien." Związała mu ręce i zdjęła łapy z jego pleców. Dziesięć pełnych uderzeń w każdy pośladek z największą siłą, jaką kiedykolwiek go uderzyła, sprawiło, że jego pośladki stały się fioletowe. Po każdym uderzeniu następowały głębokie jęki, ale jego kutas twardniał i stale wyciekał.

Uświadomiła sobie, że wreszcie będzie miała prawdziwy pożytek z mahoniowego, skromniejszego modelu, który zbudował dla niej Ian. Odłożyła kije i wzięła kutasa Bernarda do ust. Był większy, niż była przyzwyczajona, ale bez wysiłku wzięła go do ust i do gardła.

Ssała go, pieszcząc jego jądra, aż poczuła, jak zaczyna pulsować. Puściła go, wzięła laskę i mocno uderzyła go w tył penisa. Krzyknął i zwrócił uwagę. „Po sześć w każdym policzku” – uśmiechnęła się, gdy odzyskał panowanie nad sobą. Była zaskoczona, widząc, że jego kutas pozostaje wyprostowany i cieknie, a także pozostał wyprostowany i cieknący, po tym jak narysowała pręgi na każdym policzku, pociągnięciami tak mocnymi, jak nigdy dotąd.

Odłożyła laskę, ponownie wzięła go do ust i do gardła i wyssała do sucha. Kiedy go rozwiązała i przywróciła stół do pierwotnej pozycji, zaprowadziła go do swojego łóżka, gdzie uklęknął między jej nogami i lizał ją przez kilka orgazmów. Trzymała go w ramionach, gdy zachodziło słońce, i cicho powiedziała mu, że jutro dowie się, co to znaczy być jej posłusznym. - „Dobrze pamiętam” – odpowiedział Bernard.

„Ian zbudował ten pokój dla mnie, nie dla Elizabeth” – powiedziała Lisa – „i zbudował go przed ślubem. Poznała go, gdy go budował. Miała zawiązane oczy i była naga. Przywiązałem jej nadgarstki do oczek w ścianie i jej kostkach do oczek w podłodze. Nogi miała rozstawione, a plecy zgięte pod kątem do ściany.

Na jej pupie widać było pręgi od mojej laski. Wprowadziłem jego kutasa głęboko w nią, a on pieprzył ją przez ponad godzinę. Dał jej pięknie agresywne ruchanie.

Cały czas dotykałem jej łechtaczki. Kiedy z nią skończyliśmy, miała majaczenie. Kiedy się z niej wyciągnął, jego kutas był tak wyprostowany, jak nigdy dotąd. Kilka mocnych uderzeń laską wykończyło go.

Zlizał spermę z podłogi, kiedy ją rozwiązałem, i wyszedł, zanim zdjąłem jej opaskę. Lisa wyjaśniła Bernardowi, jak przez całe życie utrzymywała stajnię uległych kobiet i nadal to robi. Elizabeth i siostra Bernarda, Marie, były jej dwie faworytki i jedyne dwie uległe, których nigdy nie zwolniła ze swojej służby.

Marie nigdy nie chciała wyjść za mąż, chociaż za przewodnictwem i zgodą Lisy regularnie przyjmowała kochanków płci męskiej. Pragnienia Elżbiety były bardziej skomplikowane, ale jej uległość mogła być pełniejsza niż Marie. Lisa nie przypominała sobie, żeby Elizabeth kiedykolwiek była nieposłuszna. „Korzystałam z prywatnego pokoju, który Ian zbudował w łazience Elizabeth, aby dyscyplinować moje klaczki i sprawiać im przyjemność, tak jak Elizabeth robiła to z tobą. Ale być może bardziej interesuje Cię, jak korzystałem z pokoju z Ianem i Elizabeth.

Następnym razem, gdy byli razem w pokoju, był nagi i z zawiązanymi oczami, pochylony nad stołem. Po tym, jak mocno go pobiłem łapami, doprowadzając go do łez, a jego penisa do żałosnej wiotkości, stopniowo włożyła absurdalnie dużą wtyczkę do jego odbytu. Ku naszemu miłemu zaskoczeniu, jego kutas ożył, gdy włożyła wtyczkę.

W prawdziwej chwili inspiracji szepnęła mu do ucha, a on jęknął z zachwytu. Zapytałem ją, co szepnęła, a ona odpowiedziała, że ​​powiedziała mu, a nie zapytała, że ​​tak naprawdę chciał twardego, wyprostowanego kutasa w dupie. Co dziwne, właśnie wtedy zdecydowała się go poślubić. Znała mężczyznę, który by go przeleciał. Siedzieli cicho, popijając drinki, dopóki Lisa nie odezwała się ponownie.

„Ty i Elizabeth lubiliście przesiedzieć w pomieszczeniach ogólnodostępnych hotelu, dyskutując o seksualności par, które widziałyście przychodzą i odchodzą, uwodząc lub będąc uwiedzionymi, w zależności od para, którą zdecydowałeś się spotkać. Ale miałeś swoje ograniczenia. Bernard pomyślał, że tylko on, Elizabeth i jedna lub dwie pary, które poznali podczas tych uprzejmości, były świadome swojej przeszłości. Być może Lisa wiedziała wszystko o jego związku z Elizabeth. Pamiętasz ten czas w hotelu Mt.

Washington, kiedy poznałeś Ingrid i Gerharda? Bernard przypomniał sobie. - On i Elizabeth przyjechali późno poprzedniego wieczoru. Po śniadaniu w ich pokoju założyła błękitne bikini. Stanik wiązany z tyłu jej szyja łączyła piersi, tworząc atrakcyjny dekolt. Pełne plecy ledwo zakrywały pośladki, a na biodrach miała splecione pierścienie.

Kiedy szli po hotelu, miała na sobie przezroczysty, biały kombinezon plażowy na basen. Bernard ubrany w biały speedo Elizabeth pogłaskał go do erekcji przez garnitur, zanim opuścili pokój i kontynuowali głaskanie, gdy jechali windą na poziom basenu. Jego wyprostowany kutas był wyraźnie widoczny dla wszystkich, których mijali poszedł na basen.

Kiedy dotarli do basenu, Elizabeth kazała Bernardowi nałożyć krem ​​​​przeciwsłoneczny, a ona relaksowała się na szezlongu przy basenie i głaskała jego kutasa, gdy tylko był w jej zasięgu. Wysłała go po drinki, kiedy skończył zmuszać go do chodzenia, wyprostowanego i cieknącego, obok kilku innych par, które były już przy basenie. Kontynuowała pokazywanie go, dopóki nie wyszli z basenu około czwartej po południu, aby ubrać się do kolacji.

Elizabeth ubrała się w czarne majtki z wysokim stanem i pasujący półstanik z fiszbinami, odsłaniający jej sutki i widoczne przez półprzezroczystą białą jedwabną bluzkę. Miała na sobie różowe lniane spodnie i białe sandały. Bernard miał na sobie identyczne majtki, pasujący pas do pończoch i przezroczyste czarne pończochy, czarne lniane spodnie, czarny jedwabny golf, grafitowoszary sportowy płaszcz i czarne mokasyny.

Siedzieli obok siebie w głównym holu i obserwowali wchodzących i wychodzących ludzi, dopóki Elizabeth nie zwróciła uwagi Bernarda na małżeństwo schodzące po schodach po drugiej stronie holu. "Co o nich myślisz?" zapytała. Obaj mieli około pięciu stóp i sześciu cali wzrostu. Żona nosiła trzycalowe czarne obcasy i była znacznie wyższa od męża. Nosiła blond włosy obcięte chłopięco krótko.

Miała szerokie ramiona, duże piersi i grube biodra, a uśmiech rozświetlał jej jasnoniebieskie oczy. Miała wysokie różowe policzki. Miała na sobie czarne pończochy i różową szmizjerkę z krótkim rękawem, zapiętą między piersiami i sięgającą tuż nad kolana. Jej mąż nosił wypielęgnowaną brodę, ubrany w lniane spodnie w kolorze ciemnoszarym, zieloną jedwabną koszulę i brązowy sportowy płaszcz. Jego koszula była rozpięta, odsłaniając poszarzałą klatkę piersiową.

Szedł wygodnie śladem żony. „To niezła kobieta” – odpowiedział Bernard. „Całkowicie czuje się dobrze we własnej skórze i emanuje erotyzmem. Wie o tym i czerpie z tego radość. Nie ma mowy, żeby byli monogamistami.

Ma zbyt duże potrzeby i nie należy do osób, które pozostają niezaspokojone”. – A on? Kobieta, którą opisujesz, może być trudną żoną. „Zobacz, jak podąża za nią, a jednocześnie zachowuje się z całkowitą pewnością siebie. Na swój sposób jest tak samo pociągający seksualnie jak ona”.

Bernard zrobił pauzę, jakby się zastanawiał, i kontynuował: „Nie, biorąc wszystko pod uwagę, myślę, że ich małżeństwo jest szczęśliwe. Czy to oni są tymi, których chcesz poznać?” Ilekroć Elizabeth i Bernard zatrzymywali się w hotelu, co zdarzało się często, siedzieli w holu i obserwowali inne pary, spekulując na temat ich seksualności, i wybierali jedną, do której chcieli podejść. „Och, z całą pewnością tak” – odpowiedziała Elżbieta. Jej cipka zwilżyła się od samego patrzenia, jak schodzą po schodach. „Myślę, że opisałeś je całkiem dokładnie, jak na tak ograniczoną obserwację.

Jeśli już, to myślę, że mogłeś zaniżać ich atrakcyjność. Mam tylko nadzieję, że masz rację. Czy chcesz odstąpić od naszych zasad?” Bernard i Elizabeth pozwalali sobie na nieograniczony flirt, gdy tylko wybrali parę na wypady do hotelu. Mogli przesuwać rękami po dowolnej części ciała drugiej osoby, która była ubrana, i mogli całować tylko tyle, aby flirt był interesujący.

Mogli także pozwolić się dotykać, gdziekolwiek byli ubrani. Ale poszli razem do łóżka. Zawsze byli zaskoczeni, gdy wyjaśnili swoje zasady innej parze i zobaczyli, kto jest skłonny się do nich zastosować.

Nie każdemu to odpowiadało, chociaż uznali zasady niezbędne dla ich małżeństwa i stymulujące pod względem erotycznym. „Będę go pieprzyć, jeśli to zrobisz” – kontynuowała. „Coś w nim jest. Powinieneś poczuć moją cipkę!” Wiedziała, że ​​nie zrezygnuje z zasad.

Nigdy tego nie zrobił i byłaby zraniona, gdyby to zrobił. Ale tym razem postanowiła zmusić go do zapłaty za jej wierność. Chciała, żeby ją błagał, i wiedziała, że ​​to zrobi. „Proszę, Elizabeth, ustaliłaś zasady i wiesz, jak bardzo ich potrzebuję.

Czy możemy ich przestrzegać?” „Zobaczmy, czy są zainteresowani, zanim podejmiemy decyzję, kochanie” – Elżbieta dwuznacznie odpowiedziała, wiedząc, jaki ból sprawi jej mężowi nawet ta niepewność. „Kto wie? Być może mają nawet własne zasady”. Wysłała Bernarda do baru, a kiedy wrócił, była z nimi pogrążona w rozmowie. Minęło kilka minut, zanim zorientowała się, że wrócił.

„Och, tu jest. Bernard, właśnie opowiadałem Ingrid i Gerhardowi o tym, jak lubimy obserwować pary i spekulować na temat ich związków. Okazuje się, że oni robią to samo.

Nie widziałem ich dzisiaj na basenie, prawda Ty?" Bernard poczerwieniał. „Byłam pod szczególnym wrażeniem pańskiego posłuszeństwa i oddania wygodzie żony” – powiedziała Ingrid. – Gerhard, świnia, nie mógł oderwać wzroku od twojej pupy.

Albo fiuta. Powiedz im, co powiedziałeś o jego pupie, Gerhard. Gerhard spojrzał na Bernarda przepraszająco, po czym zwrócił się do Elizabeth i powiedział: „Obserwowaliśmy was oboje przez dłuższy czas i było dla nas jasne, że Elizabeth to wasz Domme. Ingrid zmokła na widok ciebie i zapytała mnie, co myślę. Po prostu wymamrotałem co dokładnie chodziło mi po głowie, to nie jest ważne.

„To dla mnie” – powiedziała Elżbieta. „I ja” – dodała Ingrid. Bernard spuścił wzrok.

„Powiedziałam, że jeśli oprawisz ten śliczny tyłeczek w pas do pończoch i pończochy, założysz mu na stopy trzycalowe czółenka, rozłożysz nogi i pochylisz go nad sofą, nie będzie na świecie mężczyzny, który nie byłby w stanie się mu oprzeć” Gerhard przyznał się. „I dodałam” – zaśmiała się Ingrid – „i bardzo niewiele kobiet potrafiło oprzeć się temu kutasowi. I wtedy Gerhard i ja zauważyliśmy, że Elizabeth zaczęła chichotać pod nosem. Zapytałem ją, co jest takiego zabawnego. Zgadniesz Bernarda?” Przez głowę Bernarda przeszło kilka myśli, żadna z nich nie była szczególnie przyjemna, więc pokręcił tylko głową.

„Twoja żona opanowała śmiech” – kontynuowała Ingrid – „i powiedziała: «Właśnie o tym myślałem». Bernard nie nosi czółenek! Cóż, wszyscy nieźle się z tego pośmialiśmy, zanim zaczęliśmy mówić poważniej. Prawdopodobnie już się zorientowałeś, że jesteśmy zainteresowani seksem z tobą.

„Zaczęliśmy bez ciebie, Bernardzie” – wyznała Elizabeth. „Wyjaśniłam nasze zasady i oni właśnie mieli wyjaśnić swoje, kiedy wrócisz z bar. Dlaczego nie będziemy kontynuować tego przy kolacji?” – Podano deser, gdy Elizabeth poprosiła Ingrid o wyjaśnienie obowiązujących tam zasad. „Lubimy uprawiać seks z innymi, ale nie chcemy związanego z tym zmartwienia i zazdrości; lub przynajmniej chcemy spróbować zapanować nad zmartwieniem i zazdrością.

Gramy tylko z osobami będącymi w związku małżeńskim. Mogę robić, co chcę z zamężną kobietą, a Gerhard może robić, co chce z żonatym mężczyzną. Jeśli zamężna kobieta chce przelecieć Gerharda, albo chociaż po prostu się z nim pobawić, to najpierw musi oddać się mnie na noc lub dwie. Mój wybór. Jeśli żonaty mężczyzna chce mnie przelecieć lub po prostu się ze mną zabawić, musi najpierw oddać się Gerhardowi na noc lub dwie.

Wybór Gerharda. Bez wyjątków. Zespół zaczął grać, kiedy kończyli kawę.

Ingrid uśmiechnęła się do Elizabeth i zapytała: „Twoje zasady?” Elizabeth skinęła głową, a Ingrid wzięła Bernarda za rękę i poprowadziła go na parkiet. Elizabeth przesunęła się obok Gerharda i wmasowała jego kutasa w spodnie. Wyszeptała mu do ucha: „Ingrid i ja założyliśmy dziś wieczorem rajstopy. Zamierzamy zostawić ciebie i Bernarda na haju, ale każdy z nas spodziewa się przynajmniej jednego orgazmu, zanim zakończymy tę noc. Gerhard wiedział, że Ingrid zrobi z niego dobry użytek po nocy przekomarzania się, niezależnie od tego, ile razy przyjdzie.

Zastanawiał się. czy Elizabeth zrobiłaby to samo dla Bernarda i zapytała ją. Pochyliła się ku niemu i szepnęła: „Będę ujeżdżać jego kutasa, ale zostawię go tak sfrustrowanego, jak zostawiła go Ingrid”. Opuścili parkiet i zapadła cisza. miejsce na werandzie, gdzie Gerhard podniósł spódnicę Elizabeth, zawijając ją w talię, Elizabeth rozłożyła nogi, a Gerhard pieścił jej pośladki i cipkę przez następną godzinę, doprowadzając ją do tego kilka razy.

Zanim wrócili do stołu, zaplanowali następny poranek. Krótko po przybyciu na miejsce zobaczyli Ingrid i Bernarda wchodzących na parkiet przez drzwi po drugiej stronie pokoju, które prowadziły do ​​innej części ganku. Kiedy dotarli do stołu, Elżbieta zapytała Ingrid, czy Bernard zachował się właściwie. Ingrid roześmiała się.

„Och, tak, tak! To był niezły dżentelmen. Poczuj jego palce!” - „Widzę, że tak” – Lisa uśmiechnęła się. „Muszę wyjechać na kilka dni. Podejmijmy tę dyskusję po moim powrocie..”

Podobne historie