W poniedziałek wieczorem - część III

Nie ruszaj się, trzymaj się mocno. Oddychaj wbrew przyjemności, płuca próbują się napełnić, z dwiema rękami na maszcie i twarzą zakopaną w skarbie, podporządkowaną cudzej woli, jak nigdy dotąd w poprzednim życiu. Przez chwilę waha się, zagubiona w niezmiernej żądzy i egzaltacji strachu, ale poddanie się jest skazane.

Dłoń przy gardle, zaciskająca się na oddechu. Jej twarz była uradowana, jej dyscyplina jak fosa. Frędzle z ciemnej skóry tańczą delikatnie, tuż poza zasięgiem wzroku.

Nieskończone chwile czekają w letnią noc, w burzową pogodę i przyćmione, migoczące światło. Działając właściwie, tak jak stwierdziła – związany, związany, a jednak zaczyna się rozwiązywać – w poniedziałek wieczorem. Czarne macki łaskoczą nagie plecy, tańcząc wesoło między bladymi udami. Fale oczekiwania rozbijają się, wizje ekstatycznej agonii przelatują przez jej oczy, aż wreszcie pęknie!.

Podobne historie