Posoka

Mógłbym opowiedzieć zawiłą historię, ale budzimy się w surowej wiedzy, przesunięciu gradientu we wspólnej historii, czasie zlewającym się w niekończące się płynące rzeki. Do zmiany za jednym dotknięciem, przypływ krwi zastąpiony słodką posoką, ambrozja rozgrzewająca się w pośpiechu, czułe ognie płonące w twoim rdzeniu. Oto jak trzęsie się ziemia, bezwzględny głód poznania boskości, poznania znaczenia naszych bólów i drżenia, gdy smakujemy nieskończoność.

Mógłbym opowiedzieć ci skomplikowaną historię, wyszczególnić twój ciepły oddech owiewający twój czekający kamieniołom, ale stajemy się bardziej świadomi. Być na zawsze zmienionym wraz z uwolnieniem, pulsującym przypływem słodkiej posoki, czasem złożonym w płynną fałdę, ambrozją pękającą, by napisać swoją wiedzę. W ten sposób światy się trzęsą, nienasycone przypływy i odpływy czasu podróży, piękna i trwała więź, w której jesteś nieskończonością.

Podobne historie